Drink & Draw: met een biertje in de hand je innerlijke Picasso ontdekken

Met een groep samenkomen op een grasplein of in een atelier, en stiften, penselen en tekenskills bovenhalen met een blikje bier of exclusief wijntje in de hand: het concept van Drink & Draw komt overgewaaid uit New York en verovert in sneltempo nu ook Brussel. “De drankjes helpen me over mijn drempelvrees heen.”

Een zonnige woensdagavond in Schaarbeek. Op een grasplein aan het begin van de Louis Bertrandlaan staat een lange houten tafel met stoelen opgesteld. Stiften en vellen papier worden klaargelegd en illustratrice Lucile Van Laecken kijkt nog even in het rond. Ze denkt na over de tekenopdracht die ze straks wil geven aan de groep. Van Laecken tekent zelf graag dieren, haar figuren staan onder meer op de blikjes van Brussels Beer Project.

“Teken mij een beer die een videogame speelt op een klein toilet,” luidt Van Laeckens opdracht wanneer de tafel een dertigtal, vooral jonge mensen rond zich heeft verzameld en laatkomers zich een plek op het gras hebben toegeëigend. Er wordt door het bonte gezelschap gegniffeld om de komische scène, wat heen en weer gesproken in het Frans, Nederlands en Engels, en dan gaan de handen uit de mouwen voor deze editie van Drink & Draw, een maandelijkse activiteit georganiseerd door boekhandel en galerie Grafik.

Annaïs Berx (25) en Pluk Van Brempt (25), huisgenoten en allebei architect, komen vooral naar de Drink & Draw om zich te ontspannen. “We tekenen beroepshalve elke dag, maar dan vooral op de iPad, en veel concretere zaken. Hier wil ik meer mijn fantasie gebruiken,” zegt Annaïs. Pluk moet nog even wennen aan het tekenen met stiften. “Normaal werk ik met houtskool, de stiften geven me een beetje het gevoel alsof ik weer in de kleuterklas zit.”

Al tekenend focust iedereen vooral op zijn eigen blad, al schept het ook een soort verbondenheid om samen te tekenen, in de buitenlucht. “Het is inspirerend om te zien wat iedereen maakt,” zegt Pluk. Net daarin ligt ook de essentie van Drink & Draw: op een gemoedelijke, ongedwongen manier creatief bezig zijn, met een drankje bij de hand. De trend is komen overwaaien uit Amerika, waar tekenaars al langer samenkomen op café om te tekenen en hun werk en inzichten met elkaar te delen. Het inspireerde Leticia Sere van Grafik vijf jaar geleden om het concept ook in Brussel te lanceren. “Tekenen is soms eenzaam, de meeste illustratoren werken thuis. Hier komt de community samen om elkaar te ontmoeten en te ontspannen. En er zijn geen regels, tenzij: iedereen is welkom en deelnemen is gratis.”

Brunch en naaktmodellen

De toenemende vraag naar tekenlessen zorgt ervoor dat het aanbod aan Drink & Draw-activiteiten in Brussel in relatief korte tijd fors is gegroeid. Er zijn de Drink & Draws bij Grafik, maar ook Art & Wine (door Atelier Bonjour in Elsene) en Art'n'Joy. “This time we will paint a funny cat,” valt te lezen op de Instagram-pagina van die laatste organisatie over haar volgende activiteit. Ook GC Elzenhof in Elsene organiseerde al iets soortgelijks. En dan zijn er nog de vele varianten van drinken en tekenen: met naaktmodellen (georganiseerd door creative workspace Palazzo), met brunch (Paintly) en zelfs in donkere kamers met lichtgevende verf (The Sister Brussels Café).

De Mexicaanse artieste Maricela del Rio maakte van het concept zelfs haar hoofdactiviteit. In haar kleine, gezellige atelier vlak bij Flagey, waar haar kleurrijke werken de witte muren breken, organiseert ze luxueuze Paint & Wine-sessies. Zelf lijkt Del Rio zo weggelopen uit een schilderij van Frida Kahlo, met haar indringende blik en lange zwarte haren in een strakke lage paardenstaart. Ze begeleidt iedereen persoonlijk, zodat deelnemers naar huis kunnen met een kwaliteitsvol werk, mooi genoeg om op te hangen.

“Daarom voorzie ik ook kwalitatieve materialen,” vertelt ze. “Het canvas is van Antwerpse makelij en honderd procent katoen, de acrylverf is van de beste kwaliteit – van Sennelier of Amsterdam – en wordt gemengd op glazen paletten, dat oogt veel strakker.” Aan dat exclusieve karakter hangt dan ook een prijskaartje vast: een sessie van drie uur kost 78 euro (100 euro voor wie liever champagne drinkt).

Toch schrikt dat duidelijk niet af. De Roemeense Ioana Beleiu (37) nam zelfs een abonnement. Ze werkt momenteel aan een groot canvas dat ze in haar woonkamer wil ophangen. Beleiu, in het dagelijkse leven external service provider voor de Europese Commissie, kende het concept eerst niet, tot ze een voucher gaf aan een vriendin. “Het was een cadeau voor haar verjaardag, waarop ik mezelf mee heb uitgenodigd,” lacht ze. Zelf is ze naar eigen zeggen niet het meest creatieve type, maar al na de eerste sessie bleek ze helemaal verkocht, zowel aan het concept als aan het schilderen zelf. “Ik vind het superontspannend en vergeet de tijd als ik bezig ben.”

Bij Del Rio werken deelnemers ook zelfgekozen taferelen uit. Tijdens de sessie die wij bijwonen, wordt er gewerkt aan een schilderij met felroze bloemen, een scène van twee in zee badende vrouwen, en een tafereel van een kat die in de spiegel kijkt. De deelnemers – zoals Ioana Beleiu, allemaal jonge vrouwen – zitten aan een vierkante tafel, gedrapeerd met een wit tafelkleed dat al verfspatten vertoont. Naast de vazen met kleurrijke bloemen springen vooral de grote glazen rode wijn in het oog. Ze blijken een goede sfeermaker. Wanneer gevraagd wordt of ze bijgevuld moeten worden, wordt er spontaan gegiecheld: “Is dat een retorische vraag?”

De muze aanroepen

Wijn en tekenen horen voor Del Rio onlosmakelijk bij elkaar. “Als ik schilder, heb ik altijd een glas wijn bij de hand.” Vlak voor de coronacrisis had ze haar atelier in de Vlaamsesteenweg. “Daar sprongen mensen soms binnen terwijl ik aan het werk was en vroegen dan ook om een glas. Toen ik ook nog eens vragen begon te krijgen naar schilderlessen, vielen de puzzelstukken in elkaar en besloot ik Paint & Wine-experiences te organiseren.” De wijn blijkt alvast de remmingen bij de deelnemers weg te nemen. “Ik voel me zelfzekerder,” vertelt Beleiu. “De drankjes helpen me over mijn drempelvrees heen en nemen de stress weg.”

Heel anders gaat het eraan toe op de Drink & Draw van Grafik, waar geen dure wijnen worden geserveerd, maar deelnemers gewoon van blikjes bier of frisdrank drinken. Alcohol wordt hier duidelijk niet ingezet om de muze te aanroepen. “Ik voorzie drankjes om een wat gemoedelijkere sfeer te creëren, een beetje zoals op café,” zegt Leticia Sere. Toch komen sommigen ook enkel om de dorst te lessen. Op de stoep staat een groepje te keuvelen, blikjes in de hand. Storyboard-artiest Koen Saelemaekers heeft even genoeg van het tekenen. “Ik heb net drie dagen een opleiding storyboarding gegeven – het visueel uitwerken van een verhaallijn in schetsen – en dat was erg intensief. Vanavond kom ik gewoon de sfeer opsnuiven.”

Volle tekenacademie

De Drink & Draw van Grafik begint stilaan uit zijn voegen te barsten. “Voor de wintermaanden moet ik op zoek naar binnenlocaties,” zegt Sere. In het verleden organiseerde ze al sessies in het Stripmuseum, op het Anima Festival in Flagey en in LaVallée in Molenbeek, met telkens een honderdtal aanwezigen. “Nu de tekenacademie vol zit, krijg ik ook steeds vaker de vraag naar tekenlessen. Maar dat is niet de bedoeling van de Drink & Draws. Die zijn vrijblijvender, en vooral bedoeld om een ontspannen sfeer te creëren die goesting geeft om aan de slag te gaan.”
Ook Del Rio had niet verwacht dat haar Paint & Wine-sessies zo'n succes zouden kennen. Naast particulieren vinden ook bedrijven steeds vaker de weg naar haar atelier. “Collega's vinden het leuk om elkaars werk te zien en het is een ontspannende activiteit na een dag vol intensieve vergaderingen.”

Buurvrouwen Kathleen Henrotte (56) en Raluca Pavelescu (36) plannen alvast om terug te keren voor een tweede sessie. “Ik kan niet geloven dat ik dit gemaakt heb. Dit was de eerste keer in mijn leven dat ik een schildersborstel vastnam, en ik ben trots als een pauw op het eindresultaat,” glundert Henrotte. Pavelescu neemt geëmotioneerd het zeezicht dat ze schilderde in zich op. “Het was een emotioneel traject voor mij om opnieuw te schilderen. Vroeger studeerde ik aan de kunstacademie, maar daar moest ik mee stoppen door een ongeval.” Dat ze na vijf jaar voor het eerst weer iets op papier zet, doet haar zichtbaar iets. “Ik besef nu dat ik mezelf de afgelopen tijd volledig heb weggecijferd. Ik was vergeten hoe graag ik dit doe. Dit is een boost voor mijn zelfvertrouwen.”

Buurten

Terug naar Schaarbeek. Lucile Van Laecken lanceert een nieuwe opdracht: “Teken een duif die een pak frieten eet op de Grote Markt van Brussel.” Rana Ucar (23) en Marta Bergmane (23), allebei studenten business aan de KU Leuven, hebben duidelijk minder tekenervaring en modderen wat aan. Bergmane analyseert de tekening die ze net maakte, en is kritisch: “Het perspectief zit helemaal verkeerd. Ik had het anders moeten aanpakken want nu zit er geen dieptezicht in de tekening.” Ze laat het echter niet aan haar hart komen. “Ik heb al veel tips gekregen van de tekenaars naast me aan tafel, ik wil bijleren, zodat ik op de volgende sessie betere tekeningen maak.” Ucar komt dan weer vooral voor het sociale aspect. “Ik woon hier vlakbij en vind het een leuke manier om nieuwe mensen uit de buurt te leren kennen.” Terwijl haar duif niet veel progressie maakt, worden filosofische gesprekken ingezet met de tekenaars rond haar, over het leven, over Brussel en over de politiek. Het tekenen zelf lijkt voor Ucar eerder bijzaak. Al is het op dat moment misschien wel de belangrijkste bijzaak.