100 sans-papiers zaterdag weer op straat: 'Moreel is laag'

Meer dan honderd asielzoekers, die een tijdelijk onderkomen hadden gevonden in de Zennestraat in Brussel, worden zaterdag uit het pand gezet. Het is al de derde uitzetting voor de groep in een half jaar tijd. “Het moreel van de mensen zit laag,” zegt Baïdy Moussa M’bodj.

Voor de groep asielzoekers zit er niets anders op dan een nieuwe precaire verblijfplaats te zoeken. “We houden onze ogen open en we hebben een aantal pistes, maar niets is al zeker,” zegt Aboubakri Niang, samen met Baïdy een van de voortrekkers van het collectief ‘Stem van de Sans-Papiers’, zoals de groep zichzelf noemt. “Niet alle gebouwen voldoen voor onze grote en diverse groep.”

Politiek doel
Aboubakri leidt ons rond in het verbazend grote pand in de Zennestraat waar ze nu nog heel even verblijven. Verscholen achter een onopvallende en onverzorgde gevel openbaart zich achter een donkere gang een grote overdekte ruimte. “Deze ruimte gebruiken we om te vergaderen.”

Over regels en afspraken om vlot samen te leven, maar ook over politieke acties of betogingen die ze samen met andere collectieven ondernemen in de strijd voor mensen zonder papieren, zoals het Ebolacollectief, het collectief van Afghaanse asielzoekers, of het collectief Latinos X Regularizacion. “Wat ons interesseert, is niet om telkens een nieuw kraakpand te vinden. Ons doel is politiek: we willen samenblijven en een politieke oplossing vinden voor onze situatie. Want zonder regularisatie, geen opleiding, geen werk, geen goede huisvesting, geen recht op ziekenzorg, enzovoort. Je leeft met de pauzeknop ingedrukt. Een tiental mensen van onze groep staan in contact met organisaties zoals het Brusselse Front d’Actions des Migrants (MRAX), vakbonden en andere steunplatformen,” legt Baïdy uit.

Omzwervingen
De groep ‘De Stem van de Sans-Papiers’ doolt al zo’n drie jaar rond in Brussel. Het collectief brengt meer dan twaalf nationaliteiten samen, vooral mensen uit Sub-Saharaanse landen.

De idee om samen te blijven, groeide in het Maximiliaanpark, in de nazomer van 2015. Mensen die geen asiel hadden verkregen, voegden zich toen bij de grote stroom vluchtelingen die bij de Dienst Vreemdelingenzaken in de rij stonden voor papieren.

Op de kaart is het traject van de groep te volgen. Lees verder onder de kaart.

Na het opdoeken van het vluchtelingenkamp in het Maximiliaanpark kraakte een kerngroep twaalf mensen - negen mannen, een vrouw en twee kinderen - eerst een leegstaand rusthuis in de Leopold II-laan in Molenbeek. Nadat ze daar moesten vertrekken, ging het naar een leegstaande home aan de Reyerslaan in Schaarbeek.

Nog later konden ze even op adem komen in een complex sociale woningen van de Schaarbeekse Haard in de Olivierstraat. Comfort was er niet: geen water, elektriciteit of gas. “Maar het contact met de buurt was daar heel fijn. Mensen die we daar leerden kennen, houden nu nog steeds contact,” zegt Baïdy. Nakende verbouwingswerken noopten hen ook daar te vertrekken, dit keer richting Zennestraat.

Daar moeten ze nu komende zaterdag opnieuw vertrekken. “We hebben geprobeerd om te onderhandelen met de eigenaar. We zijn bereid om kosten voor elektriciteit en water te vergoeden," zegt Aboubakri, "net als de verzekering van het gebouw. Bouwvergunningen heeft hij nog niet op zak, maar hij wil ons weg.”

Een alternatief is er nog niet. “Als we niets vinden, wordt het de straat. Maar zolang we ademen, zetten we door.”