© BX1

Afscheidnemend politiecommissaris: ‘Militairen op straat geven vals gevoel van veiligheid’

FVDE
© BRUZZ
20/09/2016

Na 42 jaar bij de politie gewerkt te hebben, gaat Jean-Marie Brabant, het hoofd van de politiezone Montgomery met pensioen. Hij kijkt tevreden terug op zijn loopbaan, maar blikt ook even vooruit.“We zullen ons nooit meer volledig veilig voelen”, zegt hij over de terreurdreiging. In militairen op straat of de fusie van politiezones gelooft hij niet.

Jean-Marie Brabant begon in 1974 bij de rijkswacht. Intussen staat hij al een 15-tal jaar aan het hoofd van de zone Montgomery (Etterbeek, Sint-Pieters-Woluwe en Sint-Lambrechts-Woluwe). Iemand met zijn staat van dienst heeft de evoluties in de samenleving van op de eerste rij kunnen volgen. Maar in tegenstelling tot wat vaak verondersteld wordt heeft Brabant niet de indruk dat de samenleving gevaarlijker wordt. “Zeker op het vlak van zware criminaliteit, behalve dan wat terreurzaken betreft, daalt het aantal feiten. We hebben natuurlijk geen zicht op mensen die de moeite niet nemen om aangifte te doen van bijvoorbeeld een diefstal, maar toch, de cijfers zijn wat ze zijn.”

De terreur(dreiging) zorgt misschien wel voor de belangrijkste impact op de maatschappij van de laatste jaren, beseft Brabant. In de inzet van militairen tegen terreur gelooft de commissaris echter niet. “Ik heb respect voor wat de militairen doen, maar hun inzet is vooral symbolisch. Ze zijn er niet om te controleren of te patrouilleren, ze blijven gewoon staan op enkele symbolische plaatsen. Intussen krijgen ze geen training meer en zijn ze misschien niet voorbereid op een toekomstige missie in het buitenland”, aldus Brabant.

'Ons leven zal nooit meer hetzelfde zijn'
De inzet van militairen helpt ook niet om de terreurdreiging te doen verdwijnen, aldus Brabant. “Gezien de manier waarop aanslagen tegenwoordig gepleegd worden, zullen we helaas nooit een einde kennen aan de huidige toestand. Wat maakt het verschil tussen dreigingsniveau 2 of 3? De dreiging blijft hoe dan ook. We moeten aanvaarden dat het leven nooit meer hetzelfde zal zijn”, klinkt het. Simpelweg meer agenten inzetten zal ook niet helpen. “Je hebt duizenden extra agenten nodig om voor totale veiligheid te zorgen. Je zou bij wijze van spreken voor, naast en achter elke burger een agent moeten meesturen.”

Als er één politiedienst extra manschappen moet krijgen, is het wel de federale politie, volgens Brabant. “Er is de laatste jaren duchtig gesnoeid in hun personeelsbestand, en tegenwoordig zijn zij alleen maar bezig met terreurzaken. Het gevolg is dat wij, de lokale politie, zowat al hun andere taken moeten overnemen. Hetzelfde zagen we gebeuren bij de staking van de cipiers. Ons dagelijks werk lijdt daaronder.”

In de marge van het veiligheidsdebat kwam ook de fusie van de zes Brusselse politiezones opnieuw op tafel. Maar daar gelooft Brabant niet in: “Ik zie niet in welke problemen we daarmee zullen oplossen. Men noemt altijd het model van Antwerpen of Charleroi als alternatief, maar daar is er maar één burgemeester, hier zijn er 19. Zulk overleg wens ik de korpschef van die ene zone niet toe.” Brabant deelt ook de mening van de Franstalige politici in Brussel, die heilig geloven dat zes zones de nabijheid van de politie beter waarborgen.

Aanwervingen
De aanwerving van nieuwe agenten verloopt moeilijk bij de lokale politie. “Het is moeilijk om de juiste mensen te vinden, zeker in Brussel zelf. Velen komen buiten het Gewest en zijn soms verbaasd over het multiculturele karakter van Brussel. In het dorp waar ze vandaan komen is het doorgaans veiliger, dus is het moeilijk om hen hier te houden.” De lage scholingsgraad in Brussel speelt een grote rol in de moeilijke aanwerving binnen het Gewest, zegt Brabant: “Voor jongeren die niet eens hun middelbaar diploma halen is het moeilijk om bij de politie aan de slag te kunnen.”

Bij zijn jongere collega’s merkt Jean-Marie Brabant soms een gebrek aan motivatie: “Met het risico om als een oude man te klinken: toen ik begon werd je politie-agent voor het leven. Nu switchen mensen veel sneller van baan. Ik ben geen voorstander van een ‘militair regime’, maar vroeger heerste er toch meer tucht bij de politie, en dat zou nu misschien wel welkom zijn.”

Brabant merkt ook dat het respect voor de politie bij de bevolking afneemt. "Die perceptie verschilt van gemeente tot gemeente. Maar algemeen verwachten mensen dat wij tegenwoordig alles kunnen: wij moeten niet alleen voor de veiligheid zorgen, we zijn soms ook psychiater, vrederechter en dokter. Het is nooit goed: ofwel komen we te snel, ofwel zijn we er te laat. Ik merk dat het respect in de maatschappij afneemt, al is dat niet alleen voor ons zo, maar ook bijvoorbeeld voor een tramchauffeur.”

Heizeldrama
De gebeurtenis die de grootste indruk op Brabant heeft nagelaten, is ongetwijfeld het Heizeldrama in 1985. Hij heeft die dag mee geholpen met de identificatie van doden en gewonden. "Ik heb sinds die dag nooit nog met plezier naar een voetbalwedstrijd kunnen kijken", besluit Brabant.

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Samenleving

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni