Brussel onmogelijk ingewikkeld voor nieuwkomer

BVR
© BRUZZ
24/10/2016

Wie als migrant in Brussel toekomt, wordt meteen met de neus op de feiten gedrukt: Brussel is een institutioneel doolhof. Niet alleen moet de nieuwkomer kiezen uit verschillende integratieparcours, hij wordt zo ook verplicht een linguïstisch kamp te kiezen. Dat schrijft Catherine Xhardez maandag in een aflevering van Brussels Studies.

Inburgering is niet verplicht in Brussel. De Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie is daar mee bezig, maar voorlopig kunnen nieuwkomers vrijwillig kiezen voor twee soorten integratieparcours: een Nederlandstalig, dat al langer bestaat, en nu ook een Franstalig.

Binnen het Franstalige traject zijn er dan nog eens twee spelers: BAPA-BXL - ingericht door de Stad Brussel, maar open voor iedereen uit het hele Gewest - en VIA, ingericht door Molenbeek en Schaarbeek.

Dat is zo gekomen omdat de Franstalige Gemeenschapscommissie (COCOF) het niet eens kon worden over één overkoepelend inburgeringsagentschap. "Het bestaan van verschillende Franstalige operatoren kan tot verschillen leiden tussen de BAPA’s zelf”, schrijft Xhardez, “bovenop het verschil tussen Vlaamse en Franstalige zijde.”

Twee pistes, twee soorten burgers
In dit kluwen moet de inburgeraar zelf zijn weg zien te vinden, zonder centraal aanspreekpunt waar hij informatie krijgt die tot een weloverwogen keuze leidt.

Nochtans hangt er veel van de keuze af. Zowel de manier waarop de cursus is opgezet, als de gevolgen zijn verschillend. Zo is de inburgeringscursus in het Nederlands langer, is het stuk Maatschappelijke Oriëntatie in de taal van de nieuwkomer, en leert men Nederlands als tweede taal, en niet Frans.

Bovendien moet je, eens je beslist de cursus te volgen, ook slagen voor de verschillende onderdelen wil je je attest behalen. Aan Franstalige kant moet je de onderdelen gewoon volgen en heb je veel sneller je attest. Erna kun je wel nog optioneel een opleiding burgerschap en een cursus Frans als tweede taal volgen.

“Die feitelijke situatie leidt tot een verplichte etnolinguïstische positionering van de nieuwkomers”, schrijft Xhardez. “Als men de zaak vanop enige afstand bekijkt, kan men zich zelfs de vraag stellen of die situatie uiteindelijk niet leidt tot twee verschillende soorten burgerschap op eenzelfde grondgebied en nog een beetje meer tweedracht zaait tussen de burgers in België.”

Belg worden
Twee verschillende soorten burgerschap dus, maar ook twee soorten attesten. Dat heeft misschien grote gevolgen voor buitenlanders die Belg willen worden.

Want waar het Vlaamse inburgeringsattest als bewijs geldt voor maatschappelijke integratie, een voorwaarde om Belg te worden, is dat voor de Franstalige attesten nog helemaal niet zeker.

Met andere woorden: als een nieuwkomer later Belg wil worden, kiest hij maar beter voor het Nederlandstalig traject, dan is hij zeker dat het attest ook meetelt.

Een ding staat vast: de nieuwkomers weten meteen in welk soort land ze zijn aangekomen.

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Samenleving

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni