Cocof-voorzitster stelt eigen parlement in vraag

Julie De Groote (CDH), voorzitster van het parlement van de Franse Gemeenschapscommissie (Cocof), wil dat er wordt nagedacht over een vereenvoudiging van de Brusselse politieke architectuur. “Daarbij moet iedereen, waar die ook zit, zijn positie in vraag durven stellen”, stelt ze. “Geen Game of Thrones.”

“De huidige politieke architectuur is te complex”, zei De Groote vrijdagavond tijdens de jaarlijkse opening van het Franstalig Brussels Parlement. “Twee jaar geleden werd Brussel als kruispuntstad beheerst door de vluchtelingencrisis, een jaar geleden door aanslagen, en dit jaar door een politieke crisis.”

Anderhalf jaar voor de volgende gewestverkiezingen is het voor de voorzitster dan ook uitermate belangrijk om het vertrouwen van de burgers in de politiek terug te winnen. “De burger houdt niet van politieke crisissen, want de oorlogstaal die daarmee gepaard gaat, biedt noch geruststelling, noch een antwoord op de echte politieke prioriteiten”, aldus De Groote in het parlement.

Vastklampen aan de macht
Goed bestuur betekent volgens De Groote vooral efficiëntie. De “Kafkaiaanse architectuur” van de Franstalige en Brusselse structuren moet daarom dringend eens tegen het licht gehouden worden. “Alle partijen moeten rond de tafel gaan zitten met de vraag hoe we de instellingen kunnen vereenvoudigen”, zegt ze aan BRUZZ. “Daarbij moet de vraag niet zijn waar het geld en de macht het best gedijt, wel waar de bevoegdheden het best beheerd worden.”

Zo suggereert de voorzitster dat gehandicaptenzorg bijvoorbeeld beter een gewestelijke bevoegdheid wordt, zoals in Vlaanderen en Wallonië. “Want dan kan er rechtstreeks in overleg met de departementen mobiliteit en huisvesting gewerkt worden”, vervolgt ze.

Opvallend: die bevoegdheid is momenteel nog de verantwoordelijkheid van de Franse Gemeenschapscommissie, waar De Groote dus zelf voorzitster van is. “Ik ben misschien wel de eerste voorzitster die haar eigen parlement in vraag stelt, maar dat is ook mijn bedoeling: iedereen moet zijn positie in vraag durven stellen, waar die ook zit. En zich niet blijven vastklampen aan de macht. Ik wil geen Game of Thrones.”