Jef (politie Brussel Hoofdstad-Elsene): 'De shock komt 's avonds pas, of zelfs dagen later'

Op 21 juli staat het nationaal défilé ter ere van de nationale feestdag in het teken van de hulpverleners. Velen onder hen waren op 22 maart aan de slag waren en hebben elk op hun manier hun steentje bijgedragen na de aanslagen in Zaventem en Maalbeek. BRUZZ sprak met verschillende mensen van brandweer, politie en civiele bescherming. Hun verhaal lees je tijdens de nationale feestdag op deze site en hoor je op 98.8. Jef is inspecteur bij de politiezone Brussel Hoofdstad-Elsene.

Jef is bij de politie actief als motard bij de verkeerseenheid. Ook hij is opgeroepen bij de aanslagen op 22 maart. “Wij waren bezig met een snelheidsactie. Ik moest zwaar geflitste voertuigen intercepteren. Op een bepaald moment wordt door de radio omgeroepen dat er in Zaventem bommen waren ontploft.” Jef en zijn collega’s werden teruggeroepen naar het bureau in Laken om te hergroeperen. “Op de terugweg kregen we te horen wat er in Maalbeek was gebeurd. Je beseft meteen dat het serieus is.”

De jonge politiemotard wordt naar de medische voorpost aan de Wetstraat gestuurd. "Daar stond alles redelijk snel op poten. We zijn meteen begonnen met de ambulances te escorteren naar de ziekenhuizen. Het verkeer in Brussel zat muurvast na de aanslagen. Wij deden ons uiterste best om de ambulances zo snel mogelijk door het verkeer te leiden.”

“We hebben heel wat slachtoffers gezien voor ze in de ambulances werden geladen. Op dat moment hadden ze de eerste zorgen al gekregen. Dat nam niet weg dat we bij sommige mensen zagen dat ze er heel slecht aan toe waren en er ledematen ontbraken. Op dat moment sta je daar niet bij stil. Je doet je job. De shock komt ’s avonds pas. Of zelfs pas dagen later.”

De aanslag in Maalbeek was voor Jef achteraf gezien één van de zwaardere opdrachten die hij moest uitvoeren als motard. “Schrik hadden we niet en fysiek was het ook niet zo zwaar, maar de emotionele klap komt later.”

De motards van de politie krijgen ook een plek in het militair defilé. Jef vindt het een vorm van appreciatie. “Niet iedereen ziet ons graag komen. Er wordt af en toe gebasht op de politie maar dit geeft wel een gevoel van waardering.”