Satsuky Urbain: 'Oudergem werd pas echt interessant toen ik kinderen kreeg'

BRUZZ wil weten hoe het is om in Oudergem te wonen. Wij belden aan bij Satsuky Urbain, leerkracht aan de Japanse school.

Satsuky Urbain is Oudergemse in hart en nieren. Ze ging er als kind al naar school, en sleede in de winter met haar klasgenootjes in het Woluwepark. Jaren later trouwde burgemeester Didier Gosuin haar in het gemeentehuis, en tot op de dag van vandaag geeft ze Franse les in de Japanse school, waar ze als kind zelf op zaterdag les volgde. Inmiddels heeft ook zij kinderen, die ze zoveel mogelijk van haar Japanse roots wil meegeven. Met een Belgische vader en een Japanse moeder, die elkaar ontmoetten op de toen pas geopende verbinding Tokio-Brussel van Sabena, staat Urbain op het kruispunt van culturen. “Ik wil dat mijn kinderen ook iets van Japan meekrijgen, al hebben ze maar een kwart Japans bloed. Het is de cultuur van mijn hart, en de taal van mijn moeder.”

Oudergem was daarom een bewuste keuze. In de omgeving van de school wonen heel wat Japanners, die zelfs de derde grootste bevolkingsgroep van Oudergem vormen. Bovendien houdt Urbain ervan om de afstand tussen werk en woning op de fiets af te leggen. Daardoor komt haar tweeling van vier ook gemakkelijk bij Japanners over de vloer. “Dit najaar nog heb ik ze meegenomen naar een concert van de Japanse school, waar ze ook andere kinderen zijn tegengekomen. Ik vind het belangrijk dat ze zien dat er nog meer mensen zijn die Japans spreken behalve ik.”

Urbain is meer deel geworden van de gemeente sinds ze kinderen heeft. “Ik ben beter op de hoogte van wat er gebeurt. Wanneer Sinterklaas komt of wanneer er iets te doen is in het Rood Klooster. De evenementen in de Franstalige bibliotheek zijn heel goed en ’s zomers is voorlezen in het park een heerlijke activiteit. Ook de expositie over auteur en illustrator Mario Ramos in het centrum van het Rood Klooster is fantastisch, ik ben er zelfs twee keer geweest. Een keer met de kinderen, en een keer alleen voor een rondleiding.”

En toch. Soms ontbreekt het de gemeente aan fantasie. “Met vrienden was ik op een Halloweenfeest in Sint-Pieters-Woluwe. Wat een geweldig feest. Je kon zien dat er geld aan was uitgegeven. Er waren vuurspuwers, jongleurs, en er werden ballonnen de lucht in gelaten. Een van de zalen was helemaal getransformeerd in een prachtig decor. Als ik dat vergelijk met die keer dat de Kerstman naar Oudergem kwam: de kinderen hadden niet eens in de gaten dat er een feest was. Ook tijdens autoloze zondag ga ik elders heen. Kijk maar eens naar het feest van de Tervurenlaan, dat een jaarlijks evenement is geworden in Sint-Pieters-Woluwe. Ze sluiten de hele weg af, en iedereen gaat op de fiets. Dat zou perfect hier op de Vorstlaan ook kunnen.”

Diezelfde Vorstlaan neemt de rol over van een gemeentecentrum, met een wekelijkse apéro als kloppend hart. Urbain popelt om volgende zomer eens te gaan kijken. “Vroeger ging ik alle apéros urbains af in Brussel, maar daar ben ik mee gestopt toen ik kinderen kreeg. De apéro op de Vorstlaan ziet er super uit. Toen de kinderen klein waren vond ik de muziek te luid, en nu ben ik bang dat ze de straat op rennen, met het drukke verkeer en de trams daar.” Een rustiger ‘centrum’ heeft de gemeente niet, al maakt de gezelligheid van de wekelijkse markt in de Sint-Juliaanswijk dat volgens Urbain ruimschoots goed.

Lees ook het gesprek met Jonas Wille, oud-directeur van de kunstacademie van Overijse en inwoner van Oudergem sinds de jaren 1970.