Zes redenen waarom Franstaligen minder fietsen

Dat de fiets populairder is bij Vlamingen dan bij Franstaligen is geen geheim. Maar hoe komt dat? Le Soir geeft zes redenen voor de ‘achterstand’ langs Franstalige kant. Of: waarom zijn Franstaligen cyclo-attardés?

• Geschiedenis
  Vlak na de Tweede Wereldoorlog werd de auto in ons land hét nieuwe symbool van succes. De auto raakte ingeburgerd als het middel bij uitstek om je te verplaatsen van thuis naar het werk. Dit gold vooral voor de Franse bourgeoisie, schrijft Le Soir. Vandaag is fietsen in Franstalig België vooral een bezigheid van een fanatieke nichegroep. In Brussel geldt dat minder, vooral omdat de Vlamingen hun fietscultuur geïmporteerd hebben.
• Cultuur
  Om meer Franstaligen op de fiets te krijgen, is er nood aan een verandering van mentaliteit. Voorlopig lijkt dat er niet aan te komen. Franstalige politici, kabinetsmedewerkers, zakenlui en andere invloedrijke personen uit Franstalig België komen nog steeds dagelijks met de auto naar het werk. De bevolking overtuigen om vaker met de fiets te gaan wordt dan wel erg moeilijk, aldus Le Soir.
• Infrastructuur
  Zonder fietspaden ook geen fietsers. In Brussel, en in Wallonië, is er een tekort aan infrastructuur voor fietsers. Er zijn bijvoorbeeld geen afgescheiden fietspaden waardoor de fiets te vaak de baan moet delen met auto’s. Een tweede probleem is dat fietsers vaak voor een deel van hun traject beroep doen op het openbaar vervoer, dat daar niet voor ingericht is. In het gewest heeft bijna 40% van de treinstations bijvoorbeeld geen fietsparking.
• Politiek
  Politiek gezien is de fiets nog steeds een gevoelige kwestie. Pro-fiets is namelijk automatisch anti-auto, en dat wordt politici niet in dank afgenomen. Wie meer ruimte wil geven aan fietsers, moet plaats afnemen van andere weggebruikers. Meer fietspaden betekent bijvoorbeeld minder rijstroken of parkeerplaatsen, en dat is een beslissing die weinig politici durven nemen.
• Administratie
  Zelfs als politici beloven meer te doen voor fietsers, moet hun administratie ook volgen. Ook daar knelt het schoentje nog vaak. Beleidsmedewerkers denken bij het uitwerken van het beleid nog al te vaak enkel aan de auto. Ingenieurs denken bijvoorbeeld bij het ontwerpen van nieuwe wegen enkel aan de auto, en niet aan mensen zich op een andere manier verplaatsen.
• Media
  Als laatste reden haalt Le Soir de media aan. Op de radio hoor je bijvoorbeeld minstens twee keer per uur verkeersinformatie, enkel voor de auto. Daarnaast ligt de focus bij berichtgeving over ongevallen vaak op de kwetsbare en gevaarlijke positie van de ‘zwakke’ fietser, in plaats van op het gebrek aan degelijke fietsinfrastructuur. Ten slotte gaan reportages over fietsen nog al te vaak over de vele obstakels en onveilige situaties die je tegenkomt wanneer je je verplaatst met je stalen ros.