Edito: wanbeleid

Brussel is best wat gewoon als het over rellen gaat. De boerenbetogingen aan Schuman zijn legendarisch. De rellen in Vorst en Anderlecht ook. Het is altijd weer even naar adem happen. Maar het verbijsterende van de incidenten van afgelopen weekend is hoe de sfeer is kunnen omslaan.

Wat begon als een feest na een kwalificatiematch met winst voor Marokko, mondde uit in een waar slagveld. Vandalen plunderden, stichtten brand, vielen politie en brandweer aan. Onderzoek zal moeten uitwijzen wat hen bezielde. Is het opgekropte frustratie? Voorbedachten rade? Het is moeilijk te begrijpen hoe een heerlijk feest een vuile oorlog kan worden. En de schade die Brussel-Stad en de Marokkaanse gemeenschap hier alweer mee oplopen, is ontieglijk groot.

Feit is dat de politie gefaald heeft. Dat is niet de fout van de politieagenten zelf, misschien zelfs niet van het commando, maar de Brusselse politie, die bakken ervaring heeft met losgeslagen individuen, met betogingen en straatgeweld, is niet in staat gebleken om bescherming te bieden en tijdig de orde te herstellen.

Een cijfer volstaat om dat aan te tonen: de politie telt zelf de meeste gewonden. En een ander om eraan toe te voegen: slechts één relschopper werd opgepakt, en vervolgens weer vrijgelaten. Er is maar één conclusie mogelijk: de daders kregen vrij spel, en zoiets valt nooit te tolereren.

De stad Brussel moet zich beraden over wat er misliep, maar het Brussels Gewest net zo goed. Er gaan bakken federaal geld naar de Brusselse veiligheid, waarvan niemand goed weet waar het voor wordt gebruikt. Sinds 2001 keert de federale overheid jaarlijks 25 miljoen euro uit aan Brussel omdat hier Europese topontmoetingen plaatsvinden. Dat bedrag is intussen opgetrokken tot 55 miljoen euro. Waar die middelen naartoe gaan? Weinigen die dat weten.

Het Brussels Gewest kreeg met de zesde staatshervorming 500 miljoen euro per jaar extra, in ruil voor onder meer de uitbouw van een veiligheidsbeleid. Het gewest kreeg ook nog eens bijkomende bevoegdheden, met als bedoeling de veiligheid te stroomlijnen in het gewest. Er is een observatorium en een nieuw agentschap voor Preventie en Veiligheid. Maar hoe die bijdragen aan de algemene veiligheid in Brussel, het is een raadsel.

Na de rellen aan de beurs waren de Vlaamse partijen er weer als de kippen bij om de fusie van de zes politiezones te bepleiten. Broodnodig inderdaad. Er zijn vandaag te veel beleidsniveaus om een coherent veiligheidsbeleid in deze stad mogelijk te maken.

Maar net zoals na de aanslagen van 2016, toen die eis ook op tafel kwam, of bij de zesde staatshervorming, zeggen de Franstaligen 'neen' en is het terug naar af.
En zo blijft het aanmodderen met de veiligheid in deze stad. Terwijl dat bij uitstek een kerntaak is van de overheid.