Voor de ingang laat een ludieke wegwijzer weten dat Lissabon 1.711 kilometer hier vandaan is, en Bratislava 968. Als om te zeggen: waarom moeite doen om zo ver te reizen, als wij u hier ook kunnen laten zien wat ginds de moeite is? En om daar discreet aan toe te voegen: u weet niet meer van welk land Bratislava de hoofdstad is? Wij frissen uw geheugen wel even op.

Dus je betaalt 15 euro - niet eens de prijs van een retourtje Brugge - en geniet van het vrij verkeer van personen op dit miniatuurcontinent, dat nog eens extra gekleineerd wordt door het Atomium, dat in dit miniversum op één lijn staat met de Eiffeltoren en de Akropolis.

Voorbij de ingang is er meteen sprake van hilariteit bij twee Bulgaarse meiden - het kunnen ook Waverse meiden geweest zijn - die moeilijk kunnen geloven dat ze zich echt laten fotograferen met de oranje-blauwe pluchen schildpad die het tot mascotte van dit park geschopt heeft. Dat zal nochtans lang niet de enige vorm van vertier blijken in deze EU van het edutainment, waar je ook je hoofd kan steken in manshoge poppen van Vikingen, Londense paleiswachten en Griekse militairen in traditionele klederdracht, en waar het volstaat op een blauwe knop te drukken om de Vesuvius te doen uitbarsten of de volksliederen van de 28 lidstaten te laten weerklinken.

Laten we beginnen bij het begin. Zolang Albanië niet beter zijn best doet, is dat bij de B van de Baltische staten - de sympathieke kleine kleutertjes van de Europese familie. Hier begint de geschiedenisles al: een hele reeks miniatuurmensjes die de maquette van Estland bezetten, vormen samen de menselijke ketting waarmee twee miljoen Balten in 1989 hun gezamenlijke bevrijding van het Sovjetjuk afdwongen.

Niet ver daarachter volgt Nederland, dat goed is vertegenwoordigd qua maquettes, maar dan wel met zichten op Maastricht, Alkmaar, Veere en de Drentse Bokrijk-variant Orvelte. Allemaal goedkope overschotjes waarvoor in Madurodam geen plaats meer was. Dat terwijl thuisland België alleen al aan de kleine Grote Markt van Brussel 372.000 euro spendeerde, en dan nog geld over had voor de stadhuizen van Antwerpen en Leuven, de citadel van Dinant, en zelfs voor provinciale trekpleisters uit de F-categorie als Alden Biezen en de dorpskern van Celles. Momenteel restaureert Mini-Europa ook het Loirekasteel van Chenonceau voor 60.000 euro - een som die de schaalverhouding ongeveer in acht neemt.

Alles is ook piekfijn onderhouden. Het vakantiepark is de enige werkgever die modelbouwfreaks koestert als dé experts onder zijn onderhoudspersoneel. Zij kunnen er verder ook niets aan doen dat de kraai tussen de miniatuurjets van de sponsorende vliegtuigmaatschappijen de verhoudingen niet respecteert, en ook niet dat je in de waterpartijen duidelijk de kabeltjes ziet lopen waarlangs de bootjes door het water worden getrokken. Zij varen niet echt.

Pas bij het illustere Bibury in Ierland kent onze aandacht voor het eerst een dipje. Hetzelfde geldt voor de kinderen die af te rekenen hebben met pro-Europese ouders, maar zelf meer aandacht hebben voor de goudvissen in de Noordzee. Voor een laatste opstoot van enthousiasme zorgt de toren van Pisa, die ook hier toeristen inspireert tot de originele pose, waarmee ze althans optisch de val van het monument weten te stuiten.

Eens bij de landen uit het oosten gaat het snel. Niemand speelt nog het volkslied van Slovenië. Bratislava blijkt alleen over een blauw kerkje te beschikken. Na Griekenland volgt toepasselijk de exit. Als je tenminste het interactieve en informatieve indoorgedeelte buiten beschouwing laat, dat met Airbus, Ariane, Galileo en hst enkele wervende Europese projecten uit het verleden in herinnering brengt, en zijn uitleg staakt rond het jaar 2010, toen de zeven magere jaren begonnen.

Ik zou best met mijn zonnepet en een zakje krentenbollen naar Mini-Europa op schoolreis willen trekken. Alleen zou dit Eurovisiefestival eigenlijk in de Europawijk moeten staan. Daar komt vast plaats vrij als het Europees parlement afgebroken wordt. En de enorme maquette van Westminster Abbey hoeft niet mee te verhuizen.

Laptopia

Elke week scant Michaël Bellon met zijn laptop een plek in Brussel die tot de verbeelding spreekt, en geeft hij aan wat er eventueel nog aan kan verbeteren. 

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Column, Laptopia

Lees ook

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni