Resto Oficina: buitengewoon cool

Op een steenworp van het kanaal bespeelt een nieuw adresje met veel bravoure de codes van de gastronomie. Oficina heeft de tijdgeest helemaal door.

De buitenkant van Oficina doet al watertanden. Het kleine, stedelijke terras in de Aalststraat voert je smaakpapillen mee op reis. Je waant je in Salvador da Bahia, Spanje, Italië... Ver weg van Brussel, met andere woorden.

Het interieur – van Frédéric Nicolay... nog maar eens – is van hetzelfde allooi. In tegenstelling tot de pakketboten die in het verleden aan zijn brein ontsproten – denk aan Belga –, toont Oficina zich veeleer intimistisch. Dat blijkt overvloedig uit de decoratieve accenten: een bank in recuperatiehout, granito, een krijtbord, stoelen in juteweefsel, een houten plafond, spiegels om de plek diepgang te geven...

Vormelijk overheerst hier een zekere cool, die wordt verzekerd door een sterke tandem: Orry Sterckx in de keuken en Sanne Van Camp, de partner van Yannick Van Aeken van Humphrey, in de zaal.

De kaart, met krijt op het bord gekrast, is met een vijftal "salads" en een tiental "dishes" vrij beperkt. Alles steunt hier op de creatieve associatie van smaken die de routine doorbreken. Een voorbeeld? De uitstekende burrata met venkel en sinaasappel (€8,50), die een kaas die te vaak melkachtig wordt opgediend, injecteert met aciditeit en frisheid. Hetzelfde geldt voor de onuitgegeven combinatie van feta, bieten en cresson (€8,50). Het gerecht brengt je in vervoering omdat het de aardse toetsen van de bieten vermijdt ten gunste van een verrassend harmonieus geheel.

Als hoofdgerecht – als je het hier zo nog kan noemen – kozen we voor mosselen met look en dragon (€17), een tikje duur, maar bijzonder lekker en ongezien op andere menukaarten. De kers op de taart bleken de wijnsuggesties, die van hetzelfde niveau zijn als de rest, met bijvoorbeeld een Viñátigo Negramoll uit Tenerife (€8 voor een glas), waarvan de toets van bijenwas en de volronde tannines een schot in de roos waren.

open: ma > vr van 12 > 22.00 uur