Humans of Brussels (104)

Carolien Mantels, Yara van Gijn
© BRUZZ
29/02/2016
Ook in:
nl fr

"Mijn hond is mijn beste vriendin, mijn steun en toeverlaat. Om haar eten te kunnen betalen, bedel ik elke dag een paar uur op dit plekje."

"Ik zit dagelijks hier op straat met mijn hond Cina om te bedelen. Ik heb wel een klein huisje in de Marollen, dus ik leef niet op straat. Ik woon alleen en heb helaas geen vrouw en kinderen, wat me soms wel wat ongelukkig maakt. Maar echt eenzaam voel ik me nooit dankzij mijn hond. Zij is mijn grootste vriendin, steun en toeverlaat."

"Ik werk niet meer, want ik ben gepensioneerd. Aangezien ik niet genoeg geld heb om eten te kopen voor Cina, bedel ik op straat. Met dat geld koop ik dan hondenbrokjes voor haar. Ik zit hier altijd wel een paar uur per dag. Als het lekker weer is, zit ik hier meestal wat langer. Zolang ik eten kan kopen voor mijn hond, ben ik blij, zij maakt mij gelukkig."

Voor de nieuwe reeks Humans of Brussels werkt Bruzz samen met VUB-studenten toegepaste taalkunde.

***

"You can find me every day begging on the street with my dog Cina. I have a small house in the district of the Marolles, so I have a roof over my head. I live alone, have no wife and kids, which is why I’m sad from time to time. But I’m never lonely, thanks to Cina. She’s my best friend and mainstay."

"I’m retired, but I don’t have enough income to buy proper dog food for her. So everyday I beg, and with the money I get, I buy her food. I’m here at least a couple hours a day, but everyday is different. If the weather’s good, I’ll stay longer. As long as I can buy food for my dog, I’m happy. She makes me happy.”

For the new series of Humans of Brussels Bruzz cooperates with students of applied linguistics at the Vrije Universiteit Brussels.

***

« Chaque jour je mendie dans la rue avec ma chienne Cina. J’ai une petite maison dans les Marolles, alors j’ai un toit sur la tête. Malheureusement j’habite seul, je n’ai ni femme ni enfants. Parfois ça me rend triste mais je ne me sens jamais vraiment seul grâce à ma chienne. Elle est ma meilleure amie, ma providence."

"Je ne travaille plus car je suis à la retraite. Comme je n’ai pas d’argent je mendie dans la rue pour acheter des croquettes pour Cina. Chaque jour je suis ici pour quelques heures, s'il fait beau je reste un peu plus longtemps. Tant que je peux acheter quelque chose à manger pour ma chienne, je suis heureux. Elle me rend heureux."

Pour la nouvelle série de Humans of Brussels, Bruzz coopère avec des étudiants de linguistique appliquée de la VUB.

Humans of Brussels

Brussel, dat zijn in de eerste plaats de mensen die je er tegenkomt. Of ze er nu wonen, werken of als toerist passeren. Met Humans of Brussels brengen we hen in beeld. De mosterd haalden we bij gelijkaardige initiatieven in steden als New York en Parijs, maar ook Leuven.

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Brussel-Stad, Samenleving, Humans of Brussels

Lees ook

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni