AB-resident Jacle Bow stelt donderdag eerste album voor

's Ochtends discreet koffiezetten en een sapje persen in de kunstige Brusselse B&B DRUUM. 's Avonds de eigen droom gestalte geven door alle besognes uit het vege lijf te rocken: dat is rock-'n-roll anno 2017, getekend Jacle Bow.

"Als het de avond voordien laat is geworden, dan dienen we hier met kleine oogjes het ontbijt op," zegt drummer Joris Thys de avond voor hij met de andere bandleden naar het Europese showcasefestival Eurosonic vertrekt. "Net toen we eind 2015 met 'Suit yourself' een eerste single uit hadden, belde (zanger en gitarist) Jonas (Bastijns) me op met de mededeling dat hij een tof dakappartement had gevonden in hartje Brussel. Dat kwam goed uit omdat we in 2016 artist in residence in de AB zouden zijn. Maar… we moesten er wel iets voor overhebben." (Lacht)

Ondertussen zijn de twee muzikanten, die straks samen met bassist Karel Van Mileghem en gitarist Guillaume Lamont met What's all the mumble about een eerste album uitbrengen, een klein anderhalf jaar gastheer in DRUUM. "De eigenaars hebben, toen ze het pand in 2010 kochten, zes verschillende kunstenaars elk een kamer laten inrichten, en engageerden liefst ook een host uit de artistieke sector," legt Thys uit. "Velen onderschatten het werk dat erin kruipt, en er wordt hier en daar ook wat mee gelachen. Terecht, natuurlijk." Jonge rockers worden nu eenmaal niet verondersteld in een B&B te wonen.

Richards, stewart, lennon
"We weten niet hoe lang we dit kunnen volhouden, maar Jonas en ik zeggen altijd dat het een mooi hoofdstuk wordt in onze biografie. Wij verzorgen het ontbijt, checken mensen in, leggen het concept uit en volgen de reservaties op, maar 's avonds, als we moeten optreden, kunnen we er niet zijn. Eén keer belde een koppel laatkomers ons vijf minuten voor we aan onze set moesten beginnen en kregen we alles maar net op tijd uitgelegd."

Het is natuurlijk gewoon stom toeval dat precies een groep, wiens missie het is om terug te keren naar de basisprincipes van de rock-'n-roll, mee een B&B helpt runnen. "Onze muziek is atypisch voor de dag van vandaag," zegt Bastijns, die er intussen bij is komen zitten. "Ik verstop niet dat ik een enorme Keith Richards-fan ben. 'Eindelijk nog eens een groep die echte muziek maakt,' hoor ik vaak zeggen."

Hij bedoelt: een groep die zonder laptops op het podium staat en zich niet geneert om in de stijl van The Rolling Stones, de Small Faces en The Who ongegeneerd te rocken. "In het begin was ons repertoire nog breder, met ook nog country-, soul- en singer-songwriterinvloeden uit de sixties en de seventies," zegt Thys. "Toen waren we nog met zijn drieën (zonder extra gitarist, tp) en vonden we samen jammen even belangrijk als samen muziek ontdekken."

Producer (en Triggerfinger-drummer) Mario Goossens heeft de groep zijn huidige onvervalste sixties- en seventiesrockklank mee aangemeten, "en uit dat brede gamma onze identiteit kunnen distilleren," zegt Bastijns. "Vrienden vertellen ons soms dat ze ons gehoord hebben op de radio zonder precies te weten welk liedje het was. Ze herkenden ons aan de stijl, niet aan de hit. Dat vind ik een compliment, want we hebben geen vangnet. We gebruiken geen samples, moeten het hebben van ons samenspel. Ik besef heel goed dat we het warm water niet uitgevonden hebben en misschien is het een stijloefening, maar we doen er wel ons eigen ding mee. We zijn geen copycats."

Het groovy samenspel mag dan de hoeksteen zijn van het groepsgeluid, ook de rauwe stem van de zanger is een belangrijk uithangbord. "Af en toe vergelijkt men me met Rod Stewart, nog een gradatie erger qua schuurpapier. Soms heeft men het over een soulzanger, dan weer over een warme stem. Als we samen repeteren, dan zoek ik mijn zanglijn niet apart op. Het gebeurt allemaal veel intuïtiever. Maar als je veel naar soul hebt geluisterd, dan zal dat je geluid sowieso beïnvloeden. Soms wordt ook Oasis genoemd. Hoewel ik zelf eerder een Blur-fan ben, besef ik dat de broertjes Gallagher zich lieten inspireren door precies dezelfde voorbeelden. Het zijn eveneens gigantische Lennon-fans."

Eerste single 'Suit yourself' eindigde niet voor niets met een flard uit 'A day in the life', en ook het openingsnummer van de nieuwe plaat (en de huidige single) 'High for you lover' zit vanaf openingslijn "She's my be-bop-a-lula" vol met verwijzingen naar de grote voorbeelden. Het zijn vette knipogen van een band die in de toekomst wel zijn eigen geluid wil vinden.

"Die ambitie was er van bij het begin. Vals bescheiden zijn we nooit geweest. Ik wilde meteen op Pukkelpop staan," zegt Bastijns, "en toen Karel in de lente van 2015 een tournee langs de Amerikaanse westkust op poten wilde zetten, hebben we dat ook gewoon gedaan." Samen met een finaleplaats op de Studio Brussel-rockwedstrijd De Nieuwe Lichting viel die ondernemingszin ook in de smaak van Warner, dat hen rustig aan een debuut liet werken en hen het voorbije weekend samen met boekingskantoor Busker op Eurosonic lanceerde.

Weg met de stolp
"On the road tussen San Diego en Seattle hebben we gemerkt dat muziek een manier van leven kan zijn," vervolgt Bastijns. "We speelden er zowel onversterkt in koffiebars voor vijf man, als in zaaltjes van 200 man. Voor mij waren die optredens, die we allemaal zelf vastgelegd hadden, een goede oefening om met een publiek te communiceren. Maar het was vooral belangrijk om drie weken lang elke avond te spelen. Als het geld op was en er moest dringend getankt worden, gingen we ook overdag nog busken."

Eén muzikant, een getormenteerde piano man, die ze op hun trip ontmoetten, mocht zijn levensverhaal kwijt op hun album. "We werden allemaal getroffen door zijn eerlijkheid. Veel mensen hebben een stolp om zich heen, laten hun gevoelens niet zien. Hij deed dat wel, en wij willen zijn voorbeeld volgen."

Het is misschien de reden waarom ze de trage carrière van Triggerfinger verkiezen boven de snelle doorbraak van Bazart. Zo kunnen onze twee gesprekspartners ook de R&R met de B&B blijven combineren. "Tijdens een bijzonder geslaagd Eurosonic hebben we wel een toekomstige stagiaire en een lieve buurvrouw moeten inschakelen," geeft Bastijns drie dagen na onze eerste ontmoeting toe. "En toen ik vanmorgen, na enkele zware nachten, zelf weer vroeg uit de veren moest, deed het even pijn."

> Jacle Bow. 26/01, 20.00, Ancienne Belgique, Brussel
> BRUZZ pre-show én concert live op 98.8 en via de livestream op BRUZZ.be/live vanaf 19.30 uur