Brusselaar sprokkelt rolluiken in Irak voor nieuw kunstwerk

Islamitische Staat mag dan al grotendeels verdreven zijn uit Irak, het land ligt nog helemaal in puin en dat is vooral voor e gewone Irakees een probleem. Om de desinteresse van de wereld in de heropbouw van het land aan te klagen, trok de conceptuele kunstenaar Boccanegra afgelopen week naar Irak om er vernielde rolluiken van kleine winkeltjes te gaan zoeken voor zijn nieuwe project Out of Business.

Het werk van de conceptuele kunstenaar Boccanegra – het alter ego voor de 28-jarige ingeweken Brusselaar Floris Caes – kent één constante. Het combineert een sterk beeld met een bepaalde problematiek die de artiest aan de kaak wil stellen. Vaak gaat het om een ernstige bezorgdheid van hem zelf.

Eind vorig jaar, bijvoorbeeld, stond hij met een reeks helmen in een New Yorkse galerie, een van elk team uit de Amerikaanse competitie van American Football. Alle waren ze mooi opgeblonken aan de ene kant, en vernield aan de andere. Het was een spiegel voor deze gewelddadig ogende sport: enerzijds ervaren de spelers roem en glamour tijdens hun carrière, anderzijds zijn er de blijvende letsels en het verval die een leven lang meegaan.

Leven van nul heropbouwen
Voor zijn nieuwste project Out of Business trok hij de afgelopen tien dagen naar Mosoel in Irak. Ook al is Islamitische Staat intussen al een tijdje verdreven uit de stad, ze ligt nog steeds helemaal in puin.

“Het lijkt hier wel alsof de regio getroffen is door een zware aardbeving”, zegt Caes vanuit Irak aan BRUZZ. “I.S. is inderdaad weg uit de stad, en dus doet iedereen alsof het probleem hier is opgelost. En opnieuw is de kleine man het uiteindelijke slachtoffer van al dit conflict en al het geweld, want zijn woning en werkplaats zijn vernield. Deze mensen moeten nu alles weer van nul beginnen op te bouwen.”

Heel concreet ging Caes in de vernielde stad op zoek naar rolluiken van kleine winkeltjes waarin de gevolgen van het gewelddadige conflict nog te zien zijn. Hij vond er negen die de moeite waren, dankzij de zachte pastelkleuren en de littekens (in de vorm van kogelgaten, scheuren en achtergelaten boodschappen van de terreurorganisatie) die ze dragen.

Speelgoedwinkel
“Ik heb bewust niet zomaar alles wat ik kon vinden, meegenomen”, zegt Caes over zijn keuze. “De luiken moesten ook esthetisch mooi zijn. Ook hier geldt weer: het beeld moet op zichzelf sterk zijn, pas nadien worden kijkers nieuwsgierig naar de inhoud, de betekenis. Wat ik trouwens pas vandaag (maandag, LBU) te horen kreeg, is dat de kleuren op het rolluik een indicatie geven van welke soort winkel op die plek huisde. Het exemplaar in roze en wit is bijvoorbeeld van een speelgoedwinkel.”

Caes benadrukt wel dat alles gebeurde met toestemming van de betrokken partijen. “Dit project is een van mijn meest stresserende ervaringen ooit”, aldus de kunstenaar. “Maar ik heb mij geen seconde bang of onveilig gevoeld. De mensen zijn er heel gastvrij, en er is ook weer veel bedrijvigheid te zien in Mosoel. We deden bovendien alles onder begeleiding van het Iraaks leger of de Peshmerga van Iraaks Koerdistan.”

De rolluiken liggen nu veilig opgeslagen in Irak. Caes hoopt ze dit voorjaar nog te kunnen voorstellen in Brussel.

Meer info? Bekijk het werk van Boccanegra op zijn website, of volg hem op Instagram en Facebook.