BRUZZ Guide - BRASSERIE ROYAL

Naast de unieke begraafplaats van Laken
Déco royale et authentique
No-nonsense Belgian brasserie

ONZE-LIEVE-VROUWVOORPLEIN 11
1020 LAKEN

11 PARVIS NOTRE-DAME
1020 LAEKEN

Chantal, Martine en hun vader

Chantal en Martine wonen nu in Strombeek-Bever, maar zijn opgegroeid in Laken. Ze zijn samen met hun vader vaste klant in Brasserie Royal, naast het kerkhof van Laken.

Vaste tafel
Martine: "Ik kom bijna elke ochtend hier een koffie drinken of ontbijten met mijn vader. We zitten altijd aan dezelfde tafel, rechts achteraan. Onze moeder ligt nu al een jaar begraven op het kerkhof van Laken en mijn vader gaat elke dag naar haar graf. Daarna zien we elkaar hier. We drinken altijd een koffie. Enfin, in de zomer, als het terras buiten staat, mag het al ‘ns iets straffer zijn.”
Martines vader: "Ik kom elke dag naar het kerkhof, daar is niets aan te doen. Ik ben nu 80 en heb mijn vrouw leren kennen toen ik 17 was. Maar we komen hier al veel langer. Vroeger, heel vroeger was het een bakkerij, met een degustatiesalon. Toen mijn vrouw nog leefde kwam ik hier een pintje drinken. En zij hield in de gaten dat ’t bij twee pintjes bleef."

Familiebijeenkomst
Chantal: “Elke zaterdag komen ook mijn twee andere zussen met hun man en vriend, de kleindochters én de achterkleindochter. Soms komt mijn broer ook, maar die woont voorbij Antwerpen, dus dat is al wat verder. Dan zetten we de tafels tegen elkaar en palmen we dit gedeelte van Le Royal in. We spreken hier af om 10u30. Om 12u gaan we samen naar de markt onze inkopen doen. Dan bezoeken we samen het graf van onze moeder en komen we terug voor een aperitief, tot 14u30.” “Ik heb geluk dat mijn kinderen mij zo vaak gezelschap houden”, glimlacht de vader. "We komen naar de Royal omdat het erg sympathiek en familiaal is. Iedereen kent iedereen. We zijn hier op ons gemak, net als thuis.”

NICK TRACHET

Voor de autopendelaar die 's avonds door herfstige regen langs het Noorden uit Brussel wegrijdt, moet het een aanlokkelijk gezicht zijn. Naast de kerk van Laken, op de hoek van de Leopoldstraat, stralen de groene neons van brasserie ‘Royal’ een boodschap uit van warmte: kom binnen!

Maar het is schier onmogelijk om aan de sirenenlokroep van het café te beantwoorden. Een auto op de Koninginnelaan mag hier niet links afslaan en de aandacht wordt opgeëist door de vervelende 'chicane' in de weg, net voor de grote kerk. Wie die verkeerssituatie ooit heeft bedacht? Uit de andere richting komende zijn het plein en het café verborgen. Men is er zo voorbij richting spoorwegtunnel en kanaal. Officieel heet het hier het Onze-Lieve-Vrouwvoorplein, maar in Laken spreekt iedereen van “de parvis”. Metro en Bockstaelplein liggen op wandelafstand, om de hoek stoppen ook trams 93 en 62.

Oorspronkelijk was nummer 11 van het plein de gewaardeerde banketbakkerij Tas, waar men taartjes met een koffie kon eten. Buiten en binnen is de art-decostijl nog vrij goed bewaard en door de nieuwste uitbaters ook gerestaureerd. Op een goede dag, meer dan tien jaar geleden, werd de bakkerij overgelaten en, tot grote verbazing van de eigenaars, omgevormd tot café. Geen domme zet. Ok, er waren wel vier andere cafés rond het plein, maar die zijn wat onderkomen, zonder uitstraling, en het voorplein is ook weer niet zo afgelegen als je zou kunnen vrezen. Vanaf het zonnige terras op het voetpad heb je een breed uitzicht op de kerk van Laken, een gebouw dat stilistisch moeilijk te begrijpen valt: neogotiek in legoblokken. De bouw ervan werd begonnen door 'scheve' architect Joseph Poelaert. Maar toen die in 1870 een grotere opdracht kreeg, bleef de werf liggen. Ten slotte werd de kerk gauwgauw afgewerkt in de twintigste eeuw door een Duitse Architect. Vandaar de eigenaardigheden.

De kerk herbergt de Belgische koningsgraven, wat toeristen en bedevaarders doet langskomen. Hier is ook de ingang van het kerkhof van Laken dat men wel eens de “Père Lachaise van Brussel” noemt. Hier staat ook een monument van een onbekende soldaat, een onbekende Franse soldaat weliswaar, wat Brussel tot de enige stad maakt die niet één maar twee onbekende soldaten herdenkt. En genietend van een trappist op het terras kan men de jacht van de slechtvalken volgen die het gemunt hebben op de duiven van het meestal lege plein.

De Royal is een themacafé rond het Belgische vorstenhuis geworden. Binnen hangen er portretten, familiefoto's en oude krantenpagina's over de koninklijke familie, er staat ook een collectie koninklijke koekendozen. Op hoogdagen verzamelen hier de vaderlandse verenigingen en oud-strijders met uniform en vlaggen voor én na de plechtigheid. Doordeweekser zijn er ook de koffietafels voor begrafenissen en groepen wandelaars.

De bierkaart is traditioneel, met in het oog vooral Maes-producten en La Ramée (Brasserie du Bocq), maar andere klassiekers zijn aanwezig. Er zijn wijnen per glas, pichet of fles voor bij het eten dat traditioneel Belgisch is. Niet de meest ambitieuze bereidingen (kroketten, scampi, kip op zijn Brabants, en verder omeletten en sandwiches). Er zijn dagschotels en ‘suggesties’. Onder de vorige uitbaters was het hier 's middag barstensvol, vandaag is het er kalmer, met een wat vrij ongeïnteresseerde service. Toch wel interessant voor wie op ontdekkingsreis trekt naar deze kant van Brussel.

Benieuwd naar meer locaties uit de BRUZZ Guide? Bekijk ze allemaal op deze kaart.