De familiegeheimen van Sachli Gholamalizad

In A reason to talk ging de Belgische actrice en theatermaakster met Iraanse roots Sachli Gholamalizad in de clinch met haar moeder. In haar tweede solo (Not) my paradise zoekt ze haar ooms en tante op. BRUZZ wil weten wat en wie haar inspireerde voor die voorstelling, wat de input was.

INPUT
Het leven zoals het is

Sachli Gholamalizad is ook bekend als actrice voor film en televisie, maar als theatermaker gaat ze voorlopig voor persoonlijk en autobiografisch solowerk. Na A reason to talk rakelt ze in (Not) my paradise familiegeheimen en -ruzies op. Is dat wel een goed idee, die autobiografische input? "Tot op de dag van de première van A reason to talk dacht ik dat ik een grote fout maakte. Maar uiteindelijk voelde het als een overwinning die me veel heeft geleerd, en me heeft uitgedaagd om nog meer persoonlijk theater te maken. Voordien had ik me in het theater nooit echt begrepen gevoeld, omdat ik mijn positie nooit echt opeiste of wist te verwoorden."

Film en theater
Ook in haar eigen theaterwerk sluipt film binnen. A reason to talk kenmerkte zich ook door de opmerkelijke dialoog tussen haar sprekende zelf op de scène, en het filmmateriaal waarin ze eerdere interviews met haar moeder had vastgelegd. In de montage van de twee liggen mogelijkheden om het specifiek documentaire in de richting van het universele en fictieve te duwen. "Tijdens mijn studies aan het RITCS was ik in de war geraakt, omdat de visie op theater die ik daar meekreeg niet spoorde met mijn eigen zoektocht naar minder theater-theater, minder ironie en meer echtheid." De mengvorm tussen theater en documentaire bood een uitweg. "Ik hou erg van de puurheid van echte mensen die geen acteurs zijn in contrast met de fictie van een scène."

Migrant
Voor de tweede keer stelt Sachli Gholamalizad vast dat migratie een belangrijke rol speelt in haar werk. "Ik was heel lang bang om 'de migrant' te zijn, of 'migrantenvoorstellingen' te maken, en ik werd kwaad als ik in die hoek werd geduwd. Ik wilde vroeger ook niets meer te maken hebben met mijn familie." Maar door voor A reason to talk intense gesprekken te voeren met haar naar België gemigreerde moeder, en voor (Not) my paradise met haar oom die naar Amerika trok, en de ooms en tante die in Iran bleven, groeiden de affiniteit en het begrip. "Daarom wil ik op mijn beurt empathie vragen voor dit soort verhalen in het Vlaamse theater. Want natuurlijk gaat het ook over ons allemaal."

OUTPUT
(Not) my paradise
Over hoe (Not) my paradise er uiteindelijk zal uitzien, kan Sachli Gholamalizad nog niet veel zeggen, om de eenvoudige reden dat ze het twee weken voor de première eigenlijk zelf nog niet weet. "Ik ben met een beetje te veel materiaal uit Iran teruggekomen. Het is afschuwelijk om in die personages en verhaallijnen te moeten knippen. Ik moet nog uitmaken wat ik wel en niet aan het publiek zal tonen. Daarna maak ik met het materiaal nog een documentaire."



"De vorige keer heb ik voornamelijk in België gefilmd. Nu ben ik langer in Iran geweest. Twistpunt tussen mijn moeder, ooms en tante is een groot stuk land aan de Kaspische Zee dat zij hebben geërfd van hun vader. Na 28 jaar zijn ze er nog altijd niet uit hoe ze dat gaan verdelen. Aan die discussie hangt een heel verleden en een kluwen van verhalen vast dat vanuit hun verschillende standpunten wordt verteld. Mijn grootvader had op dat stuk grond ook een soort nachtclub waar de jetset regelmatig langskwam. Maar het geld dat hij verdiende, gaf hij uit aan zijn opiumverslaving. Zijn kinderen willen via die grond dus ook een stukje erkenning van hun vader, die altijd afwezig was, een afschuwelijk mens is geweest, en hen heeft getraumatiseerd."

(Not) my paradise, 20 > 24/9, KVS_BOX