Eric Croes maakt een paradijselijke beeldentuin van het alfabet

Je hoeft het ons niet te vertellen: taal macht Spaß. Maar wat Eric Croes met het alfabet aanvangt, daar komen we enkele woorden voor tekort.

Het alfabet. Hoe meer je over dat conventionele lijstje nadenkt, hoe miraculeuzer het wordt: een luttele 26 letters die samen een heel taalgebied van een communicatiemiddel voorzien. Dat alfabet ligt ook aan de basis van de tentoonstelling waarmee de Brusselse kunstenaar Eric Croes de ruimte van Sorry We're Closed omturnt tot een paradijselijke beeldentuin.

Het vertrekpunt voor Abécédaire was een simpele oefening: Croes maakte een eigen abecedarium, door op elk van de 26 pagina’s in een schriftje telkens één letter te noteren en daar een tekening aan toe te voegen van zijn favoriete woorden, beginnend met die letter. De verzameling van die old friends (uit de titel van de expo) leidde uiteindelijk tot 26 sculpturen die elk een selectie van die woorden in een verrassend fantasierijke hutsepot gooien. Een sculptuur per letter.

Dat levert in de handen van de 3D-dichter stukken op die een assemblage aanreiken van aas (‘as’), ananas, magneet (‘aimant’), amfoor (‘amphore’), anker (‘ancre’) en gloeilamp (‘ampoule’). Of van tand (‘dent’), duivel (‘diable’), dobbelsteen (‘dé’) en domino. Maar bijvoorbeeld ook van de onvermijdelijke xylofoon (‘xylophone’) en de... euh... palmeekhoorn (‘xérus’). Je krijgt hier een paar uur gevuld met louter de speurtocht naar wat nu precies allemaal verstopt zit in de detailrijke keramiek, deze driedimensionale puzzel.

Sneeuwpoppentotem
Maar wat het meest tot woordeloosheid stemt, is de onweerstaanbare beeldende kracht die Eric Croes hier tentoonspreidt, de grootte van het speelveld dat hij tussen zijn geest en handen opspant. De gepresenteerde monochrome assemblages zijn zo grillig, zo humoristisch, zo beweeglijk en zo goed van poten en oren voorzien dat ze haast tot leven lijken te komen. Het spontane spelplezier straalt van dit glanzende abc af.

Eric Croes acht geen vorm, maat of gewicht ongeschikt. Abécédaire gaat van de tafel in het midden van de ruimte, gevuld met kleine sculpturen, over een sneeuwpoppentotem, een bank op poten en stukken aan de muur tot zelfs een deurkader in hout. Alles mag en alles kan. Alles past, nog het meest wat incompatibel leek. Als het maar uit het hart komt.

In de ruimte achteraan in de galerie hangt een patchwork, gemaakt van aan elkaar gestikte lapjes jeans, dat de persoonlijke poëtica van Eric Croes onthult. Poëtisch, intiem, kleurrijk. A is voor adembenemend, B voor buitengewoon, en C is voor Croes.

> Eric Croes: Abécédaire - To My Old Friends. > 20/5, Sorry We’re Closed, Brussel