In het robuuste vissersdrama dat Oostende al veel langer verdiende, wordt schrikbarend veel gezwegen. Drie broers, visserszonen, zijn te koppig en gesloten om over hun problemen te praten, wat ze alleen maar verergert.
Ze dreigen De Broodwinner te verliezen, de visserssloep van hun stervende vader. Enkele gekunstelde verhaallijnen en het themaatje te veel ontzeggen Cargo de doortocht naar de visgebieden van de A-festivals. Maar dat neemt niet weg dat het langspeelfilmdebuut van Gilles Coulier karakter heeft.
De West-Vlaming die tot tweemaal toe met een kortfilm het Festival van Cannes overtuigde, heeft een gezond vertrouwen in de kracht van cinema. Ruwe, ruige cinema die niet terugdeinst voor de hardheid van een vissersbestaan. Meerdere scènes halen vlot zes, zeven beaufort.
Het majestueuze uitvaren van De Broodwinner en de helse toestanden aan boord wanneer een nachtelijke storm de zee woest maakt, zijn evidente voorbeelden. Maar ook heel wat kleinere momenten – blikken van bebaarde vissers die stug in de verte turen of van een kind dat dezelfde kant op gaat – hebben een schurende schoonheid.
> Cargo. BE, dir.: Gilles Coulier, act.: Sam Louwyck, Wim Willaert, Sebastien Dewaele, 91 min.
Lees meer over: Film
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.