Oorlogsfilms die geen sensationeel geweld serveren maar complexe morele vraagstukken, ze bestaan. In het degelijke, deugdelijke Deense Krigen moet een commandant de tuchtraad meer vrezen dan de taliban.
Een grote stilist is scenarist-regisseur Tobias Lindholm niet, maar hij weet hoe je interessante dilemma’s opwerpt. Met Krigen wil hij je met een heel concreet verhaal doen nadenken over verantwoordelijkheid, schuld, rechtvaardigheid, het soms flinterdunne verschil tussen een oorlogsheld en een oorlogsmisdadiger en de vraag wat Deense soldaten in Afghanistan te zoeken hadden. Uiteenlopende partijen geven hun aannemelijke, verdedigbare visies, die soms diametraal tegenover elkaar staan. Partij kiezen is aartsmoeilijk. Hoofdpersonage Claus Michael Pedersen (klasbak Pilou Asbæk) weet zelf niet goed of hij voor zichzelf en zijn gezin partij moet kiezen. Hij komt dicht in de buurt van de voorbeeldige soldaat en ideale commandant, maar verzeilt in een lastig parket. Oorlog is nooit proper. Veel spanning vloeit voort uit de geloofwaardigheid van de situaties en het naturalistische spel van de acteurs. Het was een uitstekend idee om van de vrouw en kinderen van de soldaat eens geen eendimensionale personages te maken, maar betrokkenen met hun eigen problemen en behoeften.
KRIGEN
DK, 2015, dir.: Tobias Lindholm, act.: Pilou Asbæk, Tuva Novotny, 115 min.
Lees meer over: Film
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.