Film: Miss Peregrine's Home for Peculiar Children

Tim Burton heeft een boon voor onbegrepen outsiders. In Miss Peregrine's home for peculiar children combineert de Hollywood-fantast dat weer charmant met macabere pret.

De films van Tim Burton hebben vaak iets van bevreemdende sprookjes. Enerzijds door de bizarre universums die hij steeds weet te creëren, anderzijds door zijn voorliefde voor wonderlijke excentriekelingen. Die twee hoofdingrediënten komen perfect samen in Miss Peregrine's home for peculiar children, zijn verfilming van het gelijknamige fantasyboek van de Amerikaanse schrijver Ransom Riggs.

In het rariteitenkabinet van Miss Peregrine's home for peculiar children kom je, met de dromerige zestienjarige Jake (het kleine jongetje in Scorsese's Hugo dat hier soms echt iets weg heeft van Anthony Perkins) als gids, een meisje tegen dat kan zweven, een jongen die bijen uit zijn mond kan laten ontsnappen en een knaap die je helemaal niet kan zien omdat hij onzichtbaar is. Het zijn allemaal bijzondere kinderen mét bijzondere gaven, die samen in een verlaten weeshuis wonen op een mysterieus eiland in Wales. Een huis dat ook nog eens belaagd wordt door verschillende monsters die kinderogen een ware delicatesse vinden.

Zo samengevat lijkt deze fantasyfilm, deels opgenomen in Kasteel Torenhof in Brasschaat, op lugubere horror. Fout. Wat je krijgt, is eerder een zwierige, stijlvolle mix van Groundhog Day (de tijdlus), The Addams family, X-Men en een ode aan Ray Harryhausen (een pionier van de stop-motionanimatie), maar dan overgoten met een onmiskenbaar burtoniaanse macabere verbeelding. Of je nu met een Ymbryne geconfronteerd wordt of met een jongen die zijn gedachten kan projecteren met behulp van een mechanisch projectieoog, Burton switcht mooi tussen gothic en suspense en laat zelfs ruimte voor een vleugje romantiek.

MISS PEREGRINE'S HOME FOR PECULIAR CHILDREN
US, 2016, dir.: Tim Burton, act.: Eva Green, Asa Butterfield, Chris O'Dowd, 127 min.