Film: The Square

Als hij geen overtuigd republikein was, zouden we Ruben Östlund de koning van de sociologische cinema noemen.

De Zweed vertrekt graag van een sociologisch perspectief of concept. Hij bestudeert de mens in zijn omgeving en wijst grijnzend op kudde­gedrag en andere reacties waaruit blijkt dat we dichter bij de apen staan dan we onszelf wijsmaken. In The square wordt de idealistische curator van een museum voor hedendaagse kunst met de neus op de feiten gedrukt: er gaapt een kloof tussen het van anderen en zichzelf gewenste gedrag en de praktijk.

Aan interessante ideeën en vraagstukken ontbreekt het allerminst. Niet alleen de kunstwereld krijgt een satirische veeg uit de pan, ook de media en zelfs het Zweedse koningshuis worden in het bad getrokken. De enige reden waarom het verbaast dat The square in Cannes bekroond werd met de Gouden Palm, is dat niet elke scène even spits en genadeloos is, terwijl de wrang komische film wel bijna drie uur duurt – hoewel je dat amper voelt.

Toch niet tijdens verbijsterende scènes zoals die waarin een performancekunstenaar een galadiner terroriseert met een te realistische imitatie van een aap.

> The Square. SE, dir.: Ruben Östlund, act.: Claes Bang, Elisabeth Moss, Dominic West