Ken Lambeets leest over Duitsland en Pasolini

De zomer is het perfecte moment om eindelijk die stapel boeken weg te werken. Vijf BRUZZ-redacteuren vertellen welke verhalen ze meenemen op vakantie en waarom. Ken Lambeets is eindredacteur bij de krant van BRUZZ. Daarnaast schrijft hij over literatuur en sportgeschiedenis. Hij koos twee boeken over Duitsland en een boek met nieuwe vertalingen uit het werk van schrijver, dichter en regisseur Pier Paolo Pasolini.

Auke Kok: 1936. Wij gingen naar Berlijn.
Precies tachtig jaar geleden vonden de Olympische Spelen plaats in Berlijn. De Spelen pasten helemaal in de propagandamachine van Hitler en Goebbels. De Nederlandse journalist Auke Kok reconstrueerde de deelname van de Nederlandse atleten aan deze wat betreft organisatie en sportieve prestaties best hoogstaande Olympische Spelen. De levens van zwemster Rie Mastenbroek, die als zeventienjarige drie gouden en één zilveren medaille won, en van de toenmalige ‘snelste blanke man op aarde’ en latere SS'er Tinus Osendarp, kenden na de Spelen niet bepaald een prettig vervolg. Kok laat ook niet onvermeld hoe sinds de Winterspelen van 1936 in Garmisch-Partenkirchen en de Zomerspelen van datzelfde jaar in Berlijn heel wat andere politieke regimes de Spelen zijn blijven misbruiken voor propagandadoeleinden – denk maar aan de Spelen van 2008 in China. Niet te missen voor liefhebbers van sportgeschiedenis.
De Bezige Bij, 2016, 288 p.

Els Snick: Duitsland op het spoor.
De betere reisliteratuur. Voor dit boek reisde auteur en vertaler Els Snick met de trein door Duitsland in het spoor van haar geliefde schrijver Joseph Roth. Ter plekke praat ze met mensen die vertellen over hun leven, hun DDR-verleden, de oorlog en de zoektocht naar een verzoening met de Duitse geschiedenis. Naast de op voorhand vastgelegde afspraken met schrijvers, kunstenaars, een Rothkenner, een vader van een vriendin die op de Alexanderplatz woont, enzovoort, maakt Snick veel praatjes met doodgewone Duitsers die ze op haar reis tegenkomt: de Turkse hulp in een treinstation, een frisdrankverkoper, studenten, ... De nawerkingen van de Tweede Wereldoorlog en de opdeling tussen Oost- en West-Duitsland zijn daarbij nooit veraf. In Heidenau, het stadje in Oost-Duitsland waar er erg gewelddadige rellen waren tegen de komst van Syrische vluchtelingen, praat ze zowel met enkele vluchtelingen als met gelaten cafégangers, wat een ijzersterke reportage oplevert van het Duitsland van vandaag.
Uitgeverij Bas Lubberhuizen, 2016, 200 p.

Pier Paolo Pasolini: Vaarwel en beste wensen. Poëzie & polemieken.
Een boek dat me helemaal heeft verrast. Ik kende Pasolini enkel als regisseur van films als ‘Acattone’ en ‘Il Decameron’, maar hij zag zichzelf in de eerste plaats als schrijver. Daar valt wat voor te zeggen, als je dit boek leest: Pasolini schreef erg mooie poëzie en hij voerde polemieken op een manier die we vandaag niet meer kennen. Door dit boek te lezen, kom je ook dichter bij Pasolini: in de teksten lees je zijn eenzaamheid en woede. De Brusselse auteur Piet Joostens maakte een knappe selectie en vertaling van Pasolini’s belangrijkste teksten uit de jaren 1960 en 1970 en zorgde voor een hoogst lezenswaardig voorwoord.
Vertaald, samengesteld en ingeleid door Piet Joostens. Polis, 2016, 200 p.

Favoriete leesplek in Brussel: Het Félix Hap-park in Etterbeek, een groene, verborgen parel op wandelafstand van mijn appartement. Een oase van rust tussen twee drukke verkeersaders.