Stijn Meuris stelt woensdag tweede soloplaat voor in AB

Eind vorig jaar debuteerde hij als conferencier, maar nu is Stijn Meuris opnieuw de verontwaardigde zanger die hij altijd was.

"Sinds vorig jaar ervaar ik een nieuwe dynamiek," zegt Stijn Meuris, die op zijn 52e nog steeds met één vraag, of zelfs zonder, met gemak de interviewtijd volpraat. "Er gebeurden dingen in mijn omgeving en in de wereld die me deden beseffen: gewoon wat op dat podium staan zingen, is niet meer genoeg. Niet beroepshalve, maar mentaal. Als mens was ik nog niet klaar."

En zo werd Tirade geboren, een eindejaarsconference die geen eindejaarsconference wil zijn. "Ik zag niemand die het jaar bundelde zonder dat dat ook nog eens om te lachen moest zijn. Twee moppen, en dan applaus. Dat vind ik te gratuit. Kijk hoe die Nederlanders dat wel kunnen, vroeger met Freek de Jonge en Youp van 't Hek. Vandaag met Theo Maassen, die kan een samenleving samenvatten zonder dat je het idee hebt naar een jaaroverzicht te zitten kijken."

Waakzaam
Nu is er zijn tweede solovehikel Vigilant, de plaat die ontsproot aan dezelfde boom van verontwaardiging over de (Belgische) politiek. "Ineens dook er bij de leden van één bepaalde partij voortdurend zo'n duur Latijns woord op. Vreemd. Ah, wacht eens, hun voorzitter is fan van Latijnse woorden." (Lacht)

Het onderwerp is Meuris te serieus om van ironie te gewagen. "Ik heb een hoog Scrabble-gehalte, ik zie meteen de woordwaarde. Maar het klopte wel: (proeft het woord) waakzaam. Dat moet je de N-VA nageven, ze zijn kampioen in het detecteren van een onderstroom. Ook ík voel een grotere onrust, maar veel is framing. In 2008, bij de bankencrisis, was ik veel banger."

Falling down
Meuris met de barst in de bril op de hoes van Vigilant, waar hebben we dat nog gezien? "Bij Falling down, die film van begin jaren 1990 waarin Michael Douglas het ineens gehad heeft. Toen al een populistisch verhaal met een ranzig kantje. Maar het gegeven van iemand die het beu is en on a rampage gaat, ik snap dat. Wij focussen nu geweldig hard op moslimfundamentalisten, maar ik heb meer schrik voor de gefrustreerde blanke die zijn eigen jihad ontketent."

De songs op Vigilant, dat met beide benen in de postpunk van de jaren 1980 staat, ballen de vuisten tegen wat Meuris een nieuw soort "hufterigheid" noemt. "Niet dat er iets zal veranderen. Als jonge journalist stond ik naar Rage Against the Machine te kijken op Pinkpop. Ik dacht, wauw, de wereld is veranderd. Vandaag komt muziek als stormram tekort. Wat is ons wapen dan nog? Een intellectueel discours! En vlak daarna schrik ik wakker: Meuris, what were you thinking?"

> Meuris. 19/04, 20.00, Ancienne Belgique, Brussel