Tijdens WOII werden drie gebouwen langs de Louizalaan in beslag genomen door de Duitse bezetter. De verschillende verdiepingen werden gebruikt als verhoorlokalen, administratie en archief. De kelders waren cachotten waarin vooral verzetsstrijders en Joden werden vastgehouden voor verhoor of deportatie.
De nummers 347, 453 en 510 werden bezet door verschillende politiediensten van het Naziregime in België. Filmmaker André Dartevelde ontdekte in 1996 in de kelders van de nummers 347 en 453 opschriften in verschillende talen van mensen die er een werden vastgehouden door onder andere de Gestapo. Sommige muren van die kelders staan letterlijk vol met in de steen gekerfde of opgetekende getuigenissen, noodkreten, namen en data.
De Auschwitz Stichting heeft samen met Groupe Mémoire, Groep Herinnering jarenlang geijverd om de kelders te laten klasseren. “Ze zijn van groot belang, om de mensen die er hebben vertoefd, zijn mishandeld en gestorven niet te vergeten, maar ook omdat ze kostbare informatie bevatten over wat zich allemaal heeft afgespeeld in die gebouwen”, zegt Daniel Weyssow van de stichting.
De Brusselse regering keurde de bescherming van de kelders midden januari goed. Maar dat was vaak tegen de zin van de eigenaars van de kelders. De beschermingsprocedure heeft daardoor lang aangesleept. De kelders van nummer 347 zijn nog altijd niet te zien, de eigenaars weigeren bezoekers of pers.
Reporter Saïd Al-Haddad kon, samen met Daniel Weyssow van de Auschwitz Stichting, de kelder van nummer 453 bezoeken. In die kelder zijn nog een aantal opschriften te zien op de muren.
Lees meer over: Brussel-Stad
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.