Pieter De Buysser: 'Er hangt een valse betovering over ons'

De Brusselse schrijver en speler Pieter De Buysser heeft een opvolger klaar voor zijn gevierde monoloog Book burning, die geselecteerd werd voor Het Theaterfestival. In Landschap met springwegen spoelt hij de intellectuele geschiedenis van de mensheid terug om onze harde schijf te kunnen herschrijven.

Landschap met springwegen is een monoloog, maar Pieter De Buysser brengt het een en ander mee op het podium, zoals een kluit aarde uit de grot van Plato, of de laatste leeggezopen flessen van de Russische president Boris Jeltsin. "Ik ben al enkele jaren bezig met het verzamelen van die objecten," vertelt Pieter De Buysser. "Ik werk daarvoor samen met enkele universiteiten, musea en archieven. Het zijn historische voorwerpen die erbij waren op sleutelmomenten in de geschiedenis. Momenten die ertoe hebben bijgedragen dat wij als mens geworden zijn wie we nu zijn. Ze waren erbij toen ons pad voor ons werd uitgetekend. En nu staan ze daar op de scène, doofstom en hondstrouw aan de gebeurtenis. En iedereen kan ze aanraken."

Bent u een nostalgische filosoof?
Pieter De Buysser: Ten eerste ben ik geen filosoof, dat is een hardnekkig misverstand. Ik ben eerder de gebochelde clown die door de tuin van de Academia turnt en terugkomt met een verhaal. En ten tweede: ik doe niet aan narcotica. Nostalgie en de hoop op een betere toekomst zijn misschien wel lekker, maar ik kan er niets mee. Ik kan wel iets met Zoltan, een jongen met een paard die ik ben tegengekomen en die deze voorstelling in gang heeft gezet. Zelfs de nieuwe kalenders van de Franse Revolutie waren niets in vergelijking met wat mogelijk wordt door hem. Met hem ga ik op zoek naar een verloren toekomst. Een hier en nu. Met hem herschik ik die historische objecten in een nieuwe configuratie. Ik probeer een mythische alchemie uit, een ritueel dat begint met één kartonnen doos en een jongen met een paard. Het verhaal waarin hij me meeneemt heeft iets van een historische ontmijningsoperatie. Er slingert nogal wat explosiefs rond, Zoltan verzamelt het en daarmee gaan we terugtoveren.

'Terugtoveren', in één woord dus.
De Buysser: Veel van de mensen die Zoltan en ik tegenkwamen, bleken nogal verstrikt in hun veronderstellingen en verwachtingen, ze hadden niet echt nog grip op wat hen bepaalt, het leek alsof het materiële leven hen ontglipt. Moralisten van allerlei slag beweren wel eens dat we in heel materialistische tijden leven. Ik denk dat ze zich vergissen: we leven in speculatieve, vervreemde, virtuele, nostalgische of verwachtingsvolle tijden. We zijn vervreemd van onze meest directe, materiële verhoudingen. Dat is niet alleen iets intiems en emotioneels, dat gaat ook verder: de man die de grondstof uit de mijn heeft gehaald voor het vijsje van de dampkap, heeft iemand die al eens de hand geschud? Nochtans is een losse dampkap geen pretje.
Er hangt een valse betovering over ons, een mistroostig web, ik wil de toverkracht niet overlaten aan de Walt Disneys van deze wereld. Ik wil graag terugtoveren, ja, met een magie die de kritische geest wakker houdt.

Van Walt Disney hebt u het vleesmes?
De Buysser: Het is het vleesmes waarmee hij zijn hertenvlees het liefste at. Zoltan en ik gaan daar iets heel anders mee doen.

En hoe zit het met die springwegen?
De Buysser: Ik zorg dat ze er stralend bij liggen voor uw komst.

data: 20 > 22/2, 20.30

tickets: € 8/12/16

waar: Kaaistudio's