© Michaël De Kok
De ingetogen landschappen van Michaël De Kok
Het is de kunstenaar vooral te doen om de weidsheid van het landschap en subtiele sporen van menselijke interventie. De mens zelf is doorgaans verbannen uit De Koks universum, maar diens aanwezigheid blijkt uit de bruggen, viaducten, tankstations en elektriciteitscentrales die hij heeft nagelaten. De Kok geeft geen troosteloze, postindustriële landschappen weer, maar de grootsheid van de natuur die de menselijke interventies overheerst.
De kunstenaar kiest voor een opzettelijk beperkt kleurenpalet dat gaat van groen en grijs over oker naar beige. Naast dat zelfopgelegde, beperkte palet spreekt uit de werken - ondanks de realistische weergave - ook een vorm van vereenvoudiging. Dat ligt wellicht aan het feit dat De Kok - in tegenstelling tot nogal wat tijdgenoten - niet naar een fotografische reproductie van de werkelijkheid schildert, maar beroep doet op zijn herinnering. Nochtans getuigt een aantal van zijn werken van een bijzondere kadrering die men toch eerder associeert met fotografie. Zo wordt Valleyhaast volledig ingenomen door een monochrome bergflank. In de rechterbenedenhoek van het schilderij ziet men net nog het dak van een huis alsof het een verkeerd gekadreerde foto betreft. Een aantal werken roept het universum van Koen van den Broek op, en in iets mindere mate ook dat van Luc Tuymans.
In tegenstelling tot die schilders is het De Kok minder te doen om het aftasten van de grenzen tussen figuratie en abstractie of het doorbreken van de illusie van schilderkunst. Daardoor blijft hij te zeer een klassiek schilder die zich eerder wil inschrijven binnen een bestaande traditie dan die te doorbreken.
wanneer: > 26/3/2011, di > za10 > 12.30, 14 > 19.00
tickets: gratis
waar: Galerie Fred Lanzenberg, Klauwaertslaan 9, Elsene
info: 02-647.30.15, lanzenberg.galerie@skynet.be
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.