Belle is niet de bekendste film van André Delvaux. Maar wie graag op wandel gaat in de schemerzone tussen droom en werkelijkheid, het bewuste en onderbewuste, doet er goed aan de derde titel in de Collectie André Delvaux in huis te halen.

Schokken doet Belle niet, daar was de internationaal gewaardeerde Belgische regisseur André Delvaux een beetje te braaf voor. Maar zijn in 1973 door het Festival van Cannes geselecteerde film laat je wel prettig perplex achter. Dat is niet de verdienste van het verhaal of de thematiek.

In provinciestadje Spa leidt Mathieu Grégoire een burgerlijk leven. Het personage van Jean-Luc Bideau - half snor, half Paul Giamatti - is archivaris en wordt gewaardeerd voor zijn lezingen over literatuur. Zijn vrouw is knap, al even belezen en liefhebbend.

Hoogstens moet hij zijn dochter wat in het oog houden: ze denkt aan trouwen, draagt te korte rokken en van die 'vulgaire' bruine netkousen. Doet haar seksualiteit meer met hem dan hij wil toegeven? Delvaux laat in elk geval via een verdraaiing van de werkelijkheid (nachtmerrie, fantasie, surrealistische dagdroom?) zien dat de keurigheid maar een laagje vernis is over middeleeuwse driften en spookbeelden.

In het veengebied ontmoet Mathieu een raadselachtige schone die hem in haar macht krijgt. Soms mist Belle naar hedendaagse normen wat subtiliteit, enkele close-ups zijn ostentatief. Maar de muziek, de knappe fotografie, de volgehouden inspanning om iets te vatten van de mysterieuze sfeer eigen aan de Hoge Venen en het uitblijven van een logische verklaring lonen. Belle behekst, laat een glimp zien van die andere werkelijkheid aan de hand van een aantal nawerkende tableaus. De sterke cover van de dvd met de blote vrouw en de trein is er daar één van.

zalen: Cinematek, €15 (www.cinematek.be)

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Film

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni