Ecran Total doet onverdroten voort

Niels Ruëll
© Agenda Magazine
02/08/2011
Misschien is het wel de laatste zomer van Ecran Total, toch in de vertrouwde zalen in de Koninginnegalerij. De Galeries Royales Saint Hubert verlengt de huurovereenkomst met Cinema Arenberg niet en wil met andere bioscoopuitbaters in zee gaan. Maar laten we niet op de zaken vooruitlopen. Ecran Total presenteert nog tot 13 september klassiekers, onuitgegeven werk en andere parels. Vier voorbeelden om naar uit te kijken.

Slaughterhouse-Five (Abattoir 5)

"Tot de dingen waaraan Billy Pilgrim niets kon veranderen hoorden het verleden, het heden en de toekomst." De gevleugelde worden komen uit Slaughterhouse-Five. In die korte maar meesterlijke roman van Kurt Vonnegut is Pilgrim de gevangene van kleine groene aliens op de planeet Trafalmadore en een Amerikaanse krijgsgevangene die tijdens de Tweede Wereldoorlog het overbodige, verschrikkelijke bombardement op Dresden meemaakt. Het boek is beter dan de film maar dat zegt meer over het boek dan over het oerdegelijke werk van George Roy Hill. We kennen de regisseur vooral van twee klassiekers met Paul Newman: de western Butch Cassidy And The Sundance Kid en de oplichtersfilm The Sting.

Morte a Venezia

Componist Gustav von Aschenbach is in Venetië om te herstellen maar wordt ongevraagd overmand door de liefde voor een onbereikbare jonge knaap. Cholera teistert de dodenstad en de oude man zou moeten vluchten. Maar vluchten kan niet meer. Hij heeft nog slechts oog voor de onwereldse schoonheid van de jongen. Wat is dat toch met dood en de romantiek? Luchino Visconti weet de roman van Thomas Mann uiteraard in elegante, adembenemende beelden om te zetten. Maar minstens zo geniaal is het idee om de vijfde van Mahler er tegen aan te gooien en Dirk Bogarde te laten smachten naar de ongrijpbare, angelieke Björn Andrésen. Hun lichamen, de gezichten vooral, drukken alles uit wat er nog te zeggen valt. Zielsmooi.

Boxing gym

Moet je voor een documentaire over een bokszaal in Austin, Texas naar de bioscoop? In dit geval wel. Wat Frederick Wiseman maakt heeft geen uitstaan met de snel gemaakte reportages die de nieuwsdiensten van onze tv-zenders op ons loslaten. De 81-jarige is de onbetwiste nummer één van de Amerikaanse documentaire. Hij reconstrueert nooit. Dat is niet nodig als de camera al draait op het moment dat het gebeurt. De kunst is aanwezig zijn, geduld hebben en niet te vlug op zoek gaan naar het verhaal. Wiseman filmt het liefst in een afgebakende ruimte. Een krankzinnigengesticht, Le ballet de l'Opéra de Paris, een kleine boks- en fitnesszaal in Austin, Texas waar heel Amerika zijn lichaam traint: zondagsboksers en professionelen, de mannen en vrouwen, kinderen en bejaarden.

Soldat de papier

Aleksei German Jr. is de zoon van - u raadt het nooit - Aleksei German, een van de meesters van de ooit roemrijke Russische cinema. Maar er zijn betere redenen om uit te kijken naar Soldat de papier. De film sleepte in 2008 in Venetië de Zilveren Leeuw in de wacht. Ook het onderwerp en de invalshoek zijn veelbelovend. Op de oneindige steppen van Kazachstan zijn de Russen in 1961 druk in de weer om straks Amerika en de rest van de wereld te verbazen met de eerste bemande ruimtevlucht. Joeri Gagarin, weet u wel. De camera volgt geen kosmonaut maar de arts die hen medisch begeleidt. Pokrovsky denkt aanvankelijk vooral aan zijn twee vrouwen, een op de basis en een in het verre Moskou. Collega's spreken over een trage maar subliem gefotografeerde film waar de melancholie van afdruipt.

tickets: €6,60/8 (10 films: €60)

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Film

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni