Het Kunstenfestivaldesarts wijkt graag af van de geijkte paden. Dat bewijst ook Maria Tarantino. Ze maakte een filmportret van onze diverse stad, waar zich op straat en achter de gevels de meest uiteenlopende mensen ophouden en de meest onverwachte situaties voordoen. Our city toont Brussel met hoogtes en laagtes, in zomer en winter, van groot en klein, met lach en een traan.
Maria Tarantino toont filmportret over Brussel op KFDA
Lees ook: Kunstenfestivaldesarts: Radouan Mriziga
Maria Tarantino (1972, Milaan) woont al een tijdje in Brussel. We kennen haar als journaliste van verschillende tijdschriften, radio- en televisiestations, maar sinds een paar jaar is ze vooral aan het filmen.
In de film Our city, die onder meer zal worden vertoond op het dak van Parking 58, probeert ze onze hoofdstad te vatten. Een onderneming die veel tijd en energie vroeg. "Ik ben in 2009 al begonnen met de research," vertelt Tarantino. "Als je op een dertigtal specifieke plekken en evenementen wilt filmen waarvoor je soms op voorhand een aanvraag moet indienen, dan moet je een lange draaiperiode incalculeren. Ik wilde een accuraat en relevant portret van Brussel kunnen maken. Cameraman Klaas Boelen en ik probeerden ons ook aan de stad bloot te stellen door op ontdekkingstocht te gaan."
In welke situaties kwam je terecht waarvan je voor het draaien het bestaan niet vermoedde?
Maria Tarantino: Van het Iraanse nieuwjaar hoorde ik pas van de Iraanse taxichauffeur die we hadden gefilmd. Ook de historische rituelen van de Russische of Poolse bals kende ik niet. En ik wist wel dat er vaak Turkse schaakspelers zaten in het Jubelpark, maar de cricketspelers had ik er nog niet gezien. Iedereen denkt dan dat dat Pakistanen zijn, maar eigenlijk zijn het Indiase IT-experts die voor Belgacom werken. Als je wat krabt aan het oppervlak kom je altijd wel in een wereld vol verrassingen. Ik ging ervan uit dat ik op werven verschillende nationaliteiten zou aantreffen, maar ik wist bijvoorbeeld niet dat veel Portugezen gelden als specialisten in bepaalde bouwtechnieken waarvoor zij dan werven in verschillende Europese steden afreizen.
Door je tijdsinvestering ben je erin geslaagd om mensen de camera te doen vergeten. Anderzijds spelen de beeldvoering en montage een opvallende rol.
Tarantino: Omdat er geen narratieve draad is, was dat belangrijk. Ik wilde de camera door tijd en ruimte laten reizen, maar toch kleine verbanden leggen tussen de beelden. Als de taxi die door de Noordwijk rijdt voor een kantoorgebouw stopt, is het volgende shot dat van een interieur. Als je daar door het raam een trein ziet rijden, zie je in het volgende shot de pendelaars.
De camera zweeft ook van hoog naar laag om verschillende perspectieven te bieden en een bepaalde hiërarchie te weerspiegelen. In de stille hoge kantoren tref je de toparchitect aan die beslist hoe een gebouw eruit zal zien. Vervolgens zie je diep in de grond de realiteit van de lawaaierige werkplaats waar werklui dag en nacht stof vreten om dat gebouw te realiseren. Daarna de immobiliënman op de begane grond die vertelt hoe enorm veel van die kantoren leegstaan, en ten slotte de mensen die in die leegstaande gebouwen een onderkomen zoeken.
De film eindigt ook met een lach en een traan in één sequentie, als Matthieu Ha voorbijgangers verbaast met zijn accordeonspel vanuit een boom.
Tarantino: Matthieu opent het doek en hij sluit het ook weer op het einde van de film, die anders eindeloos zou kunnen doorgaan. In het begin staat hij op een gebouw en op het einde komt hij wat dichter bij de mensen. Voor mij vertolkt hij een beetje de stem van de stad, die af en toe roept: "Hier ben ik, kijk eens op om te zien wat er nog allemaal gebeurt buiten jullie directe omgeving."
Als locatie voor de laatste vertoning van de film op het Kunstenfestivaldesarts koos je voor het dak van Parking 58.
Tarantino: Omdat je in de film veel daken ziet, en het mij ook fijn lijkt om een film over de stad te zien terwijl je erdoor omringd wordt. Met Matthieu die in de film op een dak speelt en dat na de vertoning ook in het echt zal doen, komt de film bijna tot leven.
Our City
* 20 > 23/5, 20.30, Galeries
* 24/5, 22.00, Parking 58
Lees meer over: Film , Events & Festivals
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.