Een aspirant-leraar vindt geen uitgever voor de roman waarin hij mijmert over zijn jeugd in het binnenland. Hij voelt zich miskend en misbegrepen, en dat betert er niet op na zijn gedwongen terugkeer naar zijn geboortedorp.
Nuri Bilge Ceylan volgt zijn Gouden Palm Winter sleep op met een soms langdradige film. De Turkse grootmeester bedenkt er gelukkig monumentale beelden bij die het landschap eer aan doen én de gemoedstoestand weerspiegelen van de falende man die worstelt met zichzelf, zijn mannelijkheid en zijn land.
Lees meer over: Brussel, Film, Nuri Bilge Ceylan, Dogu Demirkol
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.