Michael Chapman in Les Ateliers Claus

74 is-ie ondertussen, en sinds zijn debuut uit 1969 nam hij een veertigtal platen op, waarop hij zijn jazzy fingerpickingtechniek steeds verder ontwikkelde. Desondanks kent haast niemand Michael Chapman.

Ja, Thurston Moore is al jaren een fan van deze singer-songwriter en meestergitarist uit Leeds. Hij begon zijn carrière in folkclubs aan de zijde van generatiegenoten als John Martyn en Roy Harper, maar uiteindelijk zou hij nooit doorbreken. Wel zou hij het podium delen met Bert Jansch, waarmee hij veel gemeen had, maar die kan het ondertussen niet meer navertellen. Gelukkig lijkt er beterschap op komst, in de vorm van een nieuwe lichting muzikanten die alsnog heil zoekt bij de rijpere tokkelheld. Zo dook de getalenteerde Ryley Walker tijdens de recente Amerikaanse tournee van Chapman mee het podium op.

Op zijn nieuwe instrumentale album Fish toont de zeventiger alvast aan hoeveel gevoel er nog in zijn vingers zit. Voor de meerwaardezoeker stelde hij zelf een radioshow samen met favoriete tracks (Bach! Robert Pete Williams! Al Green!). In deze schattenjacht van een podcast verklaart Chapman ook waarom er amper rockbands komen uit zijn thuisstad Leeds. "Het is altijd een jazzstad gebleven omdat de politie besloot dat rock-'n-roll en (de lokaal gebrouwen) Tetley's Bitter niet samengingen… én iedereen dronk Tetley's!" Tegelijk haalt hij herinneringen op aan een cinemabezoek dat zijn leven voorgoed zou veranderen. Tijdens de concertfilm Jazz on a summer's day (een verslag van het Newport Jazz Festival van 1958) werd hij weggeblazen door 'The train and the river' en de op blues gebaseerde folkjazz van The Jimmy Giuffre 3. "Mijn haren gaan er na al die jaren nog steeds van rechtstaan."

Michael Chapma

data: 28/10, 20.00

waar: Les Ateliers Claus, Crickxstraat 15, Sint-Gillis