Nationaal Orkest van België en Gautier Capuçon: een prachtige nachtmerrie

Voorwaar, een haast onweerstaanbaar concertprogramma van het Nationaal Orkest van België! Alleen al het iconische Celloconcerto van Edward Elgar uit 1919 is een reden om dit concert niet te missen.

Rachmaninov schreef in 1939: "Ik voel me als een geest die ronddwaalt in een wereld die uitheems is geworden." Dat gevoel moet Elgar ongetwijfeld ook hebben gehad toen hij twintig jaar daarvoor, na het einde van de Eerste Wereldoorlog, dit concerto, zijn laatste grootschalige werk, componeerde.

Het geldt als een elegisch-tragisch maar ook verheven afscheid van het imperialistische, edwardiaanse Engeland dat door de Groote Slachting voor altijd veranderd was. De componist van de onstuitbare patriottische mars 'Land of hope and glory' (uit de Pomp and circumstance marches) keerde zich af van het publieke leven, en stierf pas jaren later, in 1934.

Solist is de Fransman Gautier Capuçon, een rasmuzikant die zich net zo lekker voelt bij het grotere orkestwerk als in kleinere bezettingen. Maar voor het Celloconcerto serveert het orkest eerst de wereldpremière van Valse – Adieu van de hedendaagse Russische componist Aleksandr Raskatov, een compositie die kadert in de herdenking van de Eerste Wereldoorlog.

Verklankte chaos volgt vervolgens in het gelijknamige deel van Haydns Die Schöpfung, waarmee het orkest een uitstapje maakt naar het einde van het classicisme. En Stravinski's Le sacre du printemps is een uitsmijter die kan tellen. Niet toevallig had Debussy het over het werk dat hem "als een prachtige nachtmerrie achtervolgde."

data: 23/1, 20.00 + 25/1, 15.00

tickets: €10 > 40

waar: Bozar, Brussel-Stad