Tura: 50 jaar de juiste man op de juiste plaats

Michaël Bellon
© Brussel Deze Week
02/02/2007
De vijftigste verjaardag van zijn carrière viert Will Tura met de cd Dank u, Vlaanderen, met daarop de mooiste nummers over Vlaanderen. Daarbij horen twee concerten in Vorst Nationaal, dat hij in 1974 al als eerste Vlaamse artiest liet vollopen

Arthur Blanckaert (1940) is afkomstig uit het West-Vlaamse Veurne, en heeft de voorbije halve eeuw zo vaak in Vlaanderen opgetreden dat hij er haast alle wegwijzers uit het hoofd kent. Maar Brussel, waar hij ondertussen al 34 jaar woont, is onlosmakelijk verbonden met een aantal hoogtepunten uit zijn lange carrière. Niet toevallig bevat Dank u, Vlaanderen vertolkingen van Johan Verminnens 'Brussel' en een vertaling van Jacques Brels 'Bruxelles'. We reizen door de tijd langs een aantal Brusselse adressen.

Rue de la Madeleine, 1957: eerste platencontract
Will Tura: Vijftig jaar geleden was ik zeventien toen de vader van mijn huidige manager en uitgever Jean Kluger - Jacques - me ontdekte. Ik deed hem een beetje denken aan de jongens van The Everly Brothers. Toen hij terugkwam uit de States had hij de rechten gekocht van 'Bye bye love' en dat wou hij opnemen met mij. We hebben dat gedaan in de Philips studio in Brussel waar Francis Bay kind aan huis was met zijn bigband. Daarna deden we onze opnames jarenlang in de rue de la Madeleine (Magdalenasteenweg), waar Kluger ook zijn kantoor had.

Expo 58: afspraak met Caterina Valente
Tura: Toen had ik al twee plaatjes opgenomen, maar ik woonde nog in Veurne. Ik weet nog goed hoe ik op weg ging naar de Expo omdat ik een liedje mocht brengen in het programma van Caterina Valente. Het was enorm druk en ik moest mijn gitaar en mijn versterker de trein en de tram op sleuren. Maar toen ik aankwam wist de secretaresse van de manager mij te vertellen dat Valente al was vertrokken. Toen ben ik afgedropen en met de volgende trein naar Veurne teruggekeerd.

Het Amerikaans Theater, 1960: eerste televisieoptreden
Tura: Dat was tijdens mijn legerdienst, waardoor ik in soldatenuniform op televisie ben verschenen. Met een liedje dat 'Zwart geel rood' heette. Jacques Kluger had gezegd: "Je bent soldaat, dus moet je iets zingen over je land." Ik moet zeggen dat ik dat liedje nadien niet zoveel meer heb gezongen. Het was een beetje zoals Elvis tijdens zijn legerdienst, ja. Maar er bestaan alleen nog foto's van het optreden. Het is spijtig dat we er geen bewegende beelden meer van hebben, maar toen werd alles gewoon uitgezonden zonder dat het ook opgenomen werd. Ook van de originele 'Eenzaam zonder jou' hebben we niets meer.

Kampenhout, 1962: 'Eenzaam zonder jou'
Tura: Zo heel eenvoudig was het niet om mijn plaats te vinden in de showbizz. In het begin was ik vooral muzikant en fan van orkesten meer dan van zangers. Ik begon met vertalingen uit het Angelsaksische repertoire, maar echt veel platen verkocht ik niet. Het is vooral door het succes van mijn optredens dat men zoveel geduld met mij heeft gehad. Tot 'Eenzaam zonder jou' kwam natuurlijk. Jacques had toen al tegen me gezegd dat het erin zat om een carrière op te bouwen, maar dat ik dan best in de buurt van Brussel kwam wonen om niet telkens die lange reis vanuit Veurne te moeten maken. Toen ben ik samen met mijn ouders naar Kampenhout verhuisd.

Flagey, opnames vroeger en nu
Tura: Als ik in Veurne vertelde dat ik in Flagey was voor opnames, dan kreeg ik altijd te horen dat ik een gelukzak was. Die naam maakte echt indruk. Toen ik voor de opnames van deze nieuwe plaat met het Vlaams Radio Orkest voor het eerst terug in Studio 4 kwam, kwamen de herinneringen boven. Daar zat ik jaren geleden ook al te wachten tot het orkest helemaal klaar was. De studio is echt fenomenaal. Een bijzondere plaats voor muzikanten.

Vorst Nationaal, 1974: eerste uitverkopende Vlaamse artiest
Tura: Het succes in Vlaanderen was toen een feit. Ik deed 150 tot 170 concerten per jaar. Tot een jonge student die mijn broer kende, kwam vertellen dat hij met ons naar Vorst Nationaal wilde. Toen ik daar binnen liep dacht ik nog wat sta ik hier eigenlijk te doen? Maar die gast kende de knepen en heeft het voor elkaar gebracht. Het werd een fantastische avond die helemaal was uitverkocht. Ik ga er nog altijd graag terug.

Passage 44, 1981: Tura in concert
Tura: Ik heb lang mijn publiek opgebouwd door samen met mijn prima orkestje op bals te spelen. Dat waren ongelooflijke jaren, maar ik wilde toch ook niet sterven op zo'n bal. De overstap naar het theatercircuit is er 25 jaar geleden gekomen. Eerst in de Stadsschouwburg in Leuven en daarna met die week dat we elke dag in Passage 44 speelden. Licht uit, spot aan, en mensen die alleen maar luisterden: dat was wat ik wilde.

Koninklijk Paleis, 1988: audiëntie bij Koning Boudewijn
Tura: Op zekere dag kreeg ik de uitnodiging voor een privé-audiëntie waar later ook de pers op uitgenodigd werd. Ik heb me daar goed gevoeld op het paleis, het was een aangenaam moment en Boudewijn heeft toen een grote indruk op mij gemaakt. De begrafenis vijf jaar later was daarom emotioneel een harde noot. Dat zijn dingen die bijblijven. De koningin heeft me toen laten bellen terwijl ik net op vakantie was vertrokken en ergens op een boot zat. Belg én Vlaming zijn: voor mij is dat evident. Ik zing 'Omdat ik Vlaming ben' zoals Bruce Springsteen 'Born in the USA' zingt. Eén keer had ik de kans om in Engeland aan een carrière te gaan werken. Maar dan zou ik iedereen hebben moeten achterlaten terwijl ze daar misschien helemaal niet op mij zaten te wachten.

Heizel, 1991: Tura in symfonie
Tura: De eerste 'Tura in symfonie' hebben we gedaan in 1992, maar de formule is eigenlijk ontstaan tijdens de 60/40-vieringen van koning Boudewijn op de Heizel. Men zocht iemand om twee nummers met het orkest te brengen en is toen bij mij terechtgekomen. Radio 1-producer Nora Nijs en Jean Kluger stonden backstage en we voelden dat daar een groter project in zat.

Kleine Ring, 2005: verkeersongeval
Tura: Het gebeurde 's nachts, heel onverwacht. Zo'n juke-boxwagentje met enorm veel lawaai sneed me tussen Madou en Kunst-Wet de pas af. Voor de grap misschien want ze hebben me niet geraakt. Maar ik schrok zodanig dat ik de tunnel uit wilde, de borduur raakte en tegen een paal terecht kwam. Toen heb ik de hemel bedankt, want het had veel erger kunnen zijn. Maar rijden doe ik nog altijd. Ik doe het sinds mijn achttiende en ik ken ondertussen de meeste wegwijzers in Vlaanderen.

Ter Kamerenbos, 2007: joggen in Central Park
Tura: Ik woon in Brussel sinds ik 33 jaar geleden getrouwd ben, en we wonen nu al 30 jaar aan het Ter Kamerenbos. Dat is echt een droom. Net Central Park in New York. Je komt er alle nationaliteiten tegen en ik ga er elke dag joggen. Goed of slecht weer - ik moet buiten want het sterkt me, en als ik ooit echt ziek wordt, dan is het gedaan. Thuis heb ik ook een studiootje waar ik kan oefenen. Eigenlijk ben ik altijd met muziek bezig.

Vorst, 9 & 10 februari 2007: Dank u, Vlaanderen
Tura: Nu ik vijftig jaar bezig ben, wil ik Vlaanderen bedanken voor de steun. Op de plaat staan zeventien van mijn mooiste liedjes over Vlaanderen en daarvan breng ik er tijdens de concerten een twaalftal in het eerste deel. Het is een mengeling van populaire en tekstueel sterke nummers. Die hits moet je hebben om je naam te vestigen, maar we hebben ook altijd geïnvesteerd in nummers met sterke teksten. Tijdens het tweede gedeelte van het concert doen we dan de hits. We spelen in het midden van de zaal, met het hele orkest op een draaiend podium. Dat heb ik al eens gedaan tijdens een gospelconcert in Antwerpen. "Dat ben je vlug gewoon," zei Koen Wauters toen. Tijdens de soundcheck ging alles prima, maar toen ik tijdens het concert aan de piano ging zitten, begon het podium ineens in de andere richting te draaien en heb ik alles uit de kast moeten halen om het tot een goed einde te brengen. Uiteindelijk is het allemaal goed afgelopen, zoals de meeste dingen tot nu toe. Na dit jubileum hoeft voor mij niets meer. Wat er nu nog allemaal bij komt, dat zie ik dan wel.

:: Will Tura - Dank u, Vlaanderen - 9 & 10.2.2007 9.2: 20.00, 10.2: 20.30 - Vorst Nationaal - Victor Rousseaulaan 208, 1190Vorst
Tickets: 39 > 79 euro - reserveren: 0900-00.99

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Cultuurnieuws

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni