DIKKE zet de Fox-tent op zijn kop op Couleur Café

Biggie van de Wijk noemde de Belgisch-Marokkaanse mijnwerkerszoon uit Lummen zichzelf, maar je kent hem tegenwoordig vooral als DIKKE, een adjectief dat hij zelf ooit op zijn postuur plakte. Nu doen wij het op de show die hij op Couleur Café weggaf.

'Ik had een plan, ik wou verdienen en verdwijnen / Maar ik viel in love met al de leugens van die life,' klonk het over een introspectieve backbeat van Chuki Beats in 'Beef Met Mezelf', de titeltrack van DIKKE’s jongste album en daarmee was de teneur van die plaat meteen gezet. De stem is vervormd door de autotune zoals ook het zelfbeeld van de Limburgse rapper vervormd was door het plotse sterrendom. In de spiegel stond hij naar de ruzie te kijken die hij met zichzelf voerde, terwijl hij zijn nieuwe leventje in vraag stelde.

Het is voor die sleuteltrack dat DIKKE zijn show op Couleur Café na een dik kwartier even stillegt. "Ik wil naar jullie kijken," zegt hij, terwijl hij zijn zonnebril afzet. "Zijn jullie examens gedaan? Maakt niet uit of je geslaagd of gebuisd bent. Het leven is er om van de tweede kansen te kunnen profiteren. Laat je nooit foppen door anderen die het beter weten."

Reconversie

Zijn vader heeft nog in de mijn van Zolder gewerkt, maar Mohamed, de jongste van vijf broers en zussen, was toen nog niet geboren. Zijn geslaagde reconversie bestond erin dat als zijn vriendjes op de PlayStation speelden hij gedichten en later rapteksten schreef. Biggie en 50 Cent waren zijn eerste inspiraties, Nederlandse hiphoppers zoals Ali B, Keizer en Lijpe volgden. En zie, tegenwoordig hoeft hij al lang niet meer in kledingwinkels te werken en kan zijn diploma Logistiek Management gewoon in de kast blijven liggen.

Maar omdat het succes voor de mijnwerkerszoon uit Lummen plotsklaps kwam, kwam het met een terugslag. Op anderhalf jaar tijd bracht hij drie albums uit, waarvan het eerste, '130 Kilo', meteen doorstootte naar de topspot van de albumlijst. Je zou van minder even onder het gewicht bezwijken.

Old school

Maar die kaap lijkt genomen. Zijn hiphop zit nog steeds vol ninetiesreferenties en heeft een aangename laid back flow, die hij combineert met een kurkdroge voordracht en een messcherp observatievermogen. Met Zwangere Guy, die meerapte op 'Paranoia', vanavond met STIKSTOF try-outte in Sint-Niklaas (voor de Couleur Café-show van zondag) en er dus niet bij kon zijn, deelt hij zijn liefde voor oldschool, maar ook zijn wijkmentaliteit. Het maakte het publiek allemaal niet uit. Al voor de set van start ging, puilde de tent uit. Misschien was een groter openluchtpodium beter geweest?

Moshpits

Na enkele rustpunten krijgt 'Alcantara', een felle track uit zijn debuut, opvallend veel bijval. Er is ook massaal herkenningsgejoel voor doorbraaksingle 'Tabaka'. Naar het einde van de set vraagt DIKKE om "het open te maken". Hij wil zoveel mogelijk moshpits zien. Daarvoor zagen we iemand al een pilaar beklimmen.

Tijdens de afsluitende partytrack 'Gasolina' wordt iedereen echt gek en trekt de rapper zoals verwacht zijn T-shirt uit. "Zelfs toen ik als kleine jongen op vakantie ging, keken mensen al naar mijn postuur," bekende hij ons ooit. "'Daar, een rapper', klonk het dan, terwijl ik toen niet eens met muziek bezig was." Waarom zou hij zich er nu dan voor generen?