Het ubercoole Gentse elektronicaduo Charlotte Adigéry & Bolis Pupul nam ons een uur mee op een zestig minuten durende danstrip, waarbij we ineens allemaal topical dancers waren. Daar kon de beginnende regen op het einde van de set niets aan veranderen.

©
Cato Beljaars
| Charlotte Adigéry & Bolis Pupul
Iedereen topical dancer met Charlotte Adigéry & Bolis Pupul op Couleur Café
Hun ironische — speelse, maar doordachte — kijk op de dingen des levens intrigeerde van bij het begin. Daarbij gingen ze thema’s die schuren nooit uit de weg: van alledaags racisme tot worstelingen met de eigen identiteit. Op Couleur Café vond de winnende combinatie gretig aftrek: de elektro-feel Boris Zeebroek (artiestennaam Bolis Pupul), die het Belgisch surrealisme met de paplepel meekreeg, en de natuurlijke flair en zangstem van Charlotte Adigéry. Respectievelijk in zwarte blinkende jekker/witte broek en zwarte outfit/witte zonnebril/glimmende boots weken ze amper van elkaars zij op het podium. Alleen was alles rondom hen zoveel groter dan toen ze aan hun reis begonnen.
Hun verhaal is stilaan bekend. In de studio aan elkaar gekoppeld door Stephen en David Dewaele nadat ze in 2016 een fictieve band hadden gevormd voor de film Belgica, waarvoor de Soulwax-broers de soundtrack produceerden. Lang gewerkt aan hun debuut Topical Dancer, een plaat voor hoofd én heupen, totdat het kleinste detail goed zat. Daar uiteindelijk voor beloond met globaal succes. En nu hield die denderende elektrotrein eindelijk halt op Couleur Café.
Dansen op een lachstuip
Er werd dan ook ruim geput uit dat langspeeldebuut. Met 'Hey' was de toon meteen gezet. Het vloeide vlot over in hypnotiserende elektropop. Voor het eerst gingen alle handen de lucht in. 'Blenda' was een feest van herkenning. Adigéry verwerkte de geometrische vlakken op de achtergrond in haar motoriek, en zei voor het eerst aangenaam verrast te zijn door de energie op het terrein.
Tijdens het groovy 'Stop Making Sense' loste het duo een eerste strategische tussenstop in om daarna de massa nog harder aan het dansen te krijgen. Het zou niet de laatste van de avond zijn. In 'Paténipat' een oude solotrack van Adigéry, werd het tempo naar het einde toe zo hard opgetrokken dat de zangeres even op de grond belandde. Een glorieus meezingmoment volgde, waarna Adigéry met 'HAHA' een lachstuip inzette van heb ik jou daar, voor het publiek het teken om nog harder te beginnen dansen op de begeleidende housebeats.
Beaucoup migratrieachtergronden
Met 'It Hit Me' volgde vintage Charlotte & Bolis-stuff. Een verhaal hoe je als jong tienermeisje aangestaard wordt door geile mannenblikken en niet weet wat er gebeurd transformeert in één grote frenetieke gekte achteraf een gemeend dankjewel. "Beaucoup migratiegronden ook, of hoe zeg je dat?," klonk het bij de zangeres. "Gisteren was ik nog met de bakfiets onderweg, en nu zo cool, kijk mijn kleed! En Boris, il est beau, hein?"
Ze moest er even bij gaan zitten. Pupul hielp haar alvast bij het uittrekken van haar boots. Daarna kwamen het duo met 'Mantra' tot de essentie: ‘Now, let go of this mental interpretation / You exist, with or without it / Thank the fears and say goodbye / Let it go / Your body knows what to do’
'Ceci n’est pas un cliché' overliep daarna nog even alle muziekclichés, waarna een welgemeend 'Thank You' de set afsloot en het publiek dekking zocht voor de regen.
Lees meer over: Laken , Ice , Events & Festivals , Charlotte Adig , Bolis Pupul , Couleur Café