JPEGMafia: een strijder tussen de linies

Wat JPEGMAFIA miste aan subtiliteit, won hij aan werkkracht en loopvermogen. Geen wonder dat hij een half dozijn tracks mocht produceren op het jongste album van Kanye West.

Middernacht was net gepasseerd als we na een regenbui alsnog besloten een kijkje te gaan nemen op de Green Stage, en dat hebben we ons niet beklaagd. De ondergrond lag er in het Groentheater wat zompiger bij dan elders, maar daar scheen het jonge, overwegend mannelijke gezelschap zich onderaan de halve cirkel weinig van aan te trekken. Dat had zich voorgenomen om zich nog één keer volledig te laten gaan, en JPEGMafia, een hondsdolle Amerikaanse rapper ,gaf hen daar alle reden en gelegenheid toe.

Hij bevond zich helemaal alleen op het podium, maar nam het tussen de flitsende zoeklichten helemaal in, want kon geen moment stil blijven staan. Rende hij niet naar de dj-tafel om een nieuwe tape, al dan niet met gastrapper, mee te laten lopen, dan stuiterde hij aanstekelijk alle kanten van het podium op.

Als Tedesco vanavond nog een aanjager nodig heeft, of iemand om de ruimte tussen de linies in te duiken of de flank af te dweilen, al was het maar om de schabouwelijke loopstatistieken van zijn Duivels op te krikken: één adres, want JPEGMafia is vanavond gewoon vrij. Zijn optreden in Brussel was het laatste van zijn Europese tournee en het eerstvolgende is pas over een week. Vragen naar Devon Hendryx, want zo staat hij bekend bij de bevolkingsdienst.

Buigen en opveren

Hij moet nog fris zitten, want we zagen hem niet alleen rennen, maar ook pompen, door de knieën buigen en weer opveren. Kortom alle kwaliteiten die je tegen Mbappé en co kan gebruiken. Het eerste deel van de set, met waarschijnlijk ‘Jesus Forgive Me, I Am a Thot’, ’Don’t Rely On Other Men’ en een handvol tracks uit zijn project met Danny Brown, hadden we gemist. Maar niet getreurd, het beste had hij bewaard for last. Zoals ‘Fentanyl’, een van de nummers uit ‘SCARING THE HOES’, zijn glitchy album met Danny Brown vol experimentele raps. Het was een mokerslag: ‘Weirdo rap, I’m the numero ace / … / Fuck your feelings, I’m stuck in my ways / Local niggas be stuck in they place / They don’t say none of that shit to my face / ’Cause they know I take shots like Klay’.

Rappen en zingen

Of zoals ‘Vengeance | Vengeance’. Het origineel is van Denzel Curry, maar voor de versie van Peggie gingen de handen meteen de lucht in. Voor de outro, op plaat ingezongen door Mickey de Grand IV, haalde hij zijn fraaiste falset boven, want naast rappen, kan hij ook zingen. Het leek alsof de nacht ervoor gemaakt was: ‘I can't help but smile as I load the bullet right / So excited, can’t stand still, gonna catch you (in the moonlight)’ Respect voor een man die zijn muzikale schizofrenie omarmt en zo makkelijk switcht tussen broos en dol. Hij nam afscheid met een gemeende ‘I love you’. We zien hem terug op 28 januari 2025 in de AB.