Edito: ‘s Lands toestand

In de gevangenis van Vorst zijn nog altijd cellen waar twee of drie mannen in zitten en waar de pisemmers en kakpotten iedere ochtend naar beneden moeten worden gebracht.

Jürgen Van Poecke, sinds een paar maand regionaal directeur van de Brusselse gevangenissen, vindt de toestand in de gevangenis onmenselijk. André Flahaut (PS) deed dezelfde vaststelling toen hij in de tweede helft van de jaren 1990 als federaal minister van de Regie der Gebouwen de gevangenis bezocht. Magda De Galan (PS) stapte in 2012 als burgemeester van Vorst met een deurwaarder naar de gevangenis. Het jaar 2012 was een verkiezingsjaar, De Galan kreeg van minister van Justitie Annemie Turtelboom (Open VLD) het verwijt dat ze aan kieskoorts leed. Het is immers wetenschappelijk bewezen dat met de bezorgdheid over de levensomstandigheden van gevangenen massaal stemmen te rapen vallen. Dat moet Turtelboom althans gedacht hebben.

Twintig jaar na het bezoek van André Flahaut hebben, op extreemrechts en extreemlinks na, alle partijen deelgenomen aan federale en regionale regeringen. De pisemmers en kakpotten zijn er nog altijd. En de huidige burgemeester van Vorst, Marc-Jean Ghyssels (PS), steekt zijn nek uit, al is het geen verkiezingsjaar.

De cipiers staken nog maar eens en omdat de politie het na de terroristische aanslagen ook niet meer ziet zitten om in te springen, moet het leger dat maar doen.

Sinds de terroristische aanslagen in Parijs zijn de militairen niet meer uit het straatbeeld weg te denken. En omdat het motto van alle regeringen waar Vlamingen in zitten luidt: meer doen met hetzelfde geld – of, liever nog: met minder geld – suggereert ook de Franstalige commissie van toezicht van de gevangenis van Nijvel om alle gevangenen in het land voor geleden schade vier maanden vroeger vrij te laten. Dat kan 200 miljoen euro aan besparingen opleveren. Er heerst eensgezindheid dat de gevangenen door de staking schade geleden hebben en vergoed moeten worden. De voorstellen van de commissie getuigen van een wrang gevoel voor humor.

De toestand waarin de Brusselse gevangenissen verkeren, is echter geen uitzondering, ze is exemplarisch voor een groot deel van de infrastructuur van het land. Ook de toestand van de Brusselse tunnels is het gevolg van foute, opportunistische politieke keuzes.

Het ergste dat kan gebeuren is dat het ons allemaal niet meer kan schelen. Een onverschillige bevolking is het ergste wat een democratie kan overkomen.