Opinie BDW: Kaarten op tafel

"Er kleeft te veel schimmigheid aan het Eurostadion-dossier", zegt BDW-hoofdredacteur Steven Van Garsse in zijn editoriaal. "De Brusselaar, en bij uitbreiding alle inwoners van dit land, moeten weten hoeveel de overheid betaalt om het Eurostadion mogelijk te maken."

Het nieuwe Eurostadion blijft voor ophef zorgen nog voor de eerste steen is gelegd. Het Franstalig tijdschrift Médor kon de hand leggen op een document waaruit blijkt dat Moveo, het consortium dat naast het contract greep voor de bouw van het Eurostadion, afziet van een schadeclaim.

De Stad Brussel moest een dwangsom betalen van 10 miljoen euro omdat ze vorig jaar de procedure niet heeft gerespecteerd bij de toewijzing van het contract aan Ghelamco.

Schepen van Sport Alain Courtois (MR) moest zich maandag op de gemeenteraad in alle bochten wringen om aan te tonen dat de Stad Brussel niet financieel is tussengekomen om van de schadeclaim af te raken. Volgens Courtois is de zaak in der minne geregeld tussen Moveo en Ghelamco. Niets mee te maken.

Dat is weinig geloofwaardig. De Stad Brussel had immers een fout gemaakt bij de toewijzing, niet Ghelamco. De vraag is: wat heeft Moveo in ruil gekregen?

Als twee privépartners een contract sluiten, dan heeft daar inderdaad niemand zaken mee. Maar het gaat hier om een privaat-publieke samenwerking met verstrengelde belangen. De Brusselse regering wil een nieuwe voetbaltempel om gaststad te kunnen zijn voor het EK 2020. De Stad Brussel stelt daarvoor waardevolle grond ter beschikking. Gratis. RSCA Anderlecht is aan een groter stadion toe. Ghelamco bouwt het stadion en zal het verhuren aan de club.

Deze combine vergt ingewikkelde contracten. Maar die moeten in alle transparantie verlopen. Om alle schijn van canapépolitiek af te wenden moeten gewest en de Stad Brussel alle kaarten op tafel leggen.

Dat hebben ze tot nu toe niet gedaan. Enkele weken geleden bleek plots dat de Brusselse regering 1,1 miljoen euro per jaar uittrekt voor de veiligheid op het Heizelplateau. Het was een krant die ermee uitpakte. Niet de Brusselse regering. En nu is er het verhaal van de schadeclaim en de dading. Beide voorvallen dateren van oktober. De Stad Brussel en het gewest deden er al die tijd het zwijgen toe.

Er kleeft te veel schimmigheid aan het Eurostadion-dossier. Nog een voorbeeld: de Stad Brussel heeft klaarblijkelijk een contract gesloten met RSCA maar weigert inzage te geven. De vraag is waarom.

De transparantie dient maar één zaak. De Brusselaar, en bij uitbreiding alle inwoners van dit land, moeten weten hoeveel de overheid betaalt om het Eurostadion mogelijk te maken. En of hiervoor met Ghelamco en RSCA een faire deal is gemaakt.