Brits euroscepticus Tom Wise 'Schaf Europa af'

Te bureaucratisch en niet transparant genoeg: dat vindt onafhankelijk europarlementariër Tom Wise van de Europese instellingen. De neen-stem van de Ieren over het Verdrag van Lissabon vond de Brit terecht, de reactie van Europa duidde veeleer op een democratisch deficit. "De Europese Commissie krijgt altijd wat ze wil."

In de hoofdstad van Europa woont hij niet. Dat wil hij ook niet. Als het nodig is, vliegt het onafhankelijk europarlementslid Tom Wise vanuit het Verenigd Koninkrijk naar Brussel en verblijft hij, zolang het vereist is, in hotels. Al vijf jaar. "Professioneel gezien maak ik geen deel uit van de Brusselse gemeenschap," zegt de Brit overtuigd. "In sommige restaurants en bars kennen de mensen mij wel, maar ik ben, bijvoorbeeld, niet ingeschreven in de gemeente."

Zelfs al verblijft hij nauwelijks in Brussel, de lokale fauna en flora zijn hem niet vreemd. "De weg naar en van mijn hotel, de Viaductstraat in Elsene, heb ik de bijnaam shit alley gegeven. De hele weg lang zijn er overal hondentoiletten, maar die worden niet gebruikt. De weg ligt bezaaid met poep. En nog iets: om de vijf auto's is er in één ingebroken. Je zou kunnen denken dat er dan meer politiecontrole komt. Maar nee, niet in Brussel."

Arrogantie
Gary Cartwright, parlementair medewerker van Tom Wise, woont en werkt wel de hele tijd in Brussel. De Londenaar heeft het in Brussel, ondanks het 'hoge bureaucratische gehalte', wel naar zijn zin. "Ik kom uit het centrum van Londen. Daar leven veel gemeenschappen gescheiden volgens etnie. Toen ik naar Brussel kwam, duurde het enkele weken om dat van mij af te zetten. Niemand geeft hier om de kleur van je huid. Ook aan­genaam is dat mijn vrouw 's avonds laat alleen en te voet van een concert kan terugkomen." De lokale gezondheidszorg en het privéonderwijs vindt
hij voortreffelijk en betaalbaar.

Wise, een ex-zakenman, woont al dertig jaar in Leighton Buzzard, een stadje tussen Luton en Milton Keynes in het oosten van Engeland. Hij zal er dit jaar geen campagne voeren om een tweede maal als onafhankelijke in het Europees parlement te zetelen. "De reden is simpel: om mijn politieke doel te bereiken, moet ik al mijn energie in Groot-Brittannië steken, niet in Brussel."

Het strijdpunt van Wise is de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie. "Zelfs als elke Britse europarlementariër overtuigd zou zijn van mijn gelijk, dan nog bereiken we niets, want we zijn maar met 72. Dat is onvoldoende om dingen tegen te houden of te veranderen. Het Europees parlement kan niets veranderen. De Europese Commissie krijgt altijd wat ze wil. Excuseer, maar dat is geen democratie."

Voeren de twee dan geen verloren strijd? "Als je dat aan onze grootouders in 1939 -'40 gevraagd zou hebben, dan zouden ze ook neen gezegd hebben. Democratie wint altijd," zegt Cartwright.

Wise ziet in plaats van de huidige Europese structuur meer heil in een Gemenebest van Naties. "Dus geen wetten of regels die zeggen wat we moeten doen, maar een samenwerking, gebaseerd op wederzijds respect."

Volgens Wise is Europa een 'artificieel' politiek project. "De mensen weten totaal niet wat daar gepland wordt. We hebben in de laatste honderd jaar geen twee keer gevochten voor vrijheid, met miljoenen doden op de koop toe, om nu opgeslorpt te worden door bureaucratie. Dat is niet mijn idee van een vrije maatschappij." Of hij een concreet voorbeeld kan geven? "De Fransen en Nederlanders zeiden neen tegen de Europese Grondwet. Daarop werd de naam veranderd, terwijl de inhoud ongeveer hetzelfde bleef. Dat werd er dan door geramd. Vervolgens stemden de Ieren tegen het Verdrag van Lissabon. Als de Ieren een tweede keer neen zeggen, wat gebeurt er dan?" Cartwright springt bij: "Toen ik hier vijf jaar geleden kwam, had ik me nooit kunnen inbeelden dat de referenda over het Verdrag van Lissabon genegeerd zouden worden. Wat een arrogantie!"