Nood aan meer samenwerking onder zorgverleners

Steven Vandenbergh
© Brussel Deze Week
07/06/2009
Hoe de zorgverlening beter lokaal georganiseerd moet worden, werd niet duidelijk tijdens het gezondheidsdebat. Dat er meer samenwerking en netwerking binnen de sector nodig is, viel wel hard op. Twee allochtone verpleegkundigen sloegen een opmerkelijke brug tussen de zorgsector en de torenhoge werkloosheid.

Om te beginnen alvast de conclusie van het gezondheidsdebat, dat als doel had na te denken over Nederlandskundige gezondheidszorg op lange termijn, maar dan specifiek voor Brussel. Prof. dr. Jan Peers vatte het, ter appreciatie van de zeven politieke debaters, op het einde van de avond zo samen: "Naast alle bekommernissen verloopt de samenwerking binnen de Nederlandstalige zorg goed." Punten van aandacht zijn, volgens professor Peers, die ook voorzitter van Zorgnet is, zorgvernieuwing, een vereenvoudiging van de eerstelijnszorg, meer beroepsvoldoening en een bredere netwerking onder zorgverleners. Steven Vanackere (CD&V), federaal minister van Overheidsbedrijven en voormalig Vlaams minister van Welzijn en Gezondheid, volgt die redenering, "maar de muur tussen welzijn en gezondheid mag ook best wat lager." - "Juist," vulde dokter Caroline Verlinde, gezondheidscoördinator voor Brussel, aan, "maar eerst dient de gezondheidswereld elkaar beter te leren kennen. Intussen wordt de stap naar de welzijnswereld gezet."

Allochtonen
Het viel op. Kregen de 120 aanwezigen vier stellingen in de maag gesplitst, telkens weer vielen de begrippen netwerken en geïntegreerd werken. Samenwerking staat hoog op het verlanglijstje. De Ukkelse OCMW-voorzitter Jean-Luc Vanraes (Open VLD) zag in Brussel, als grootste studentenstad, een nog nauwere samenwerking met hogescholen en universiteiten mogelijk, iets waar Brigitte Grouwels (CD&V), VGC-collegelid bevoegd voor Welzijn en Gezondheid, de afgelopen weken met haar ronde van de universiteiten al op heeft ingespeeld. Tijdens de openingsspeech van het debat opperde de politica om de (federaal georganiseerde) numerus clausus, die het aantal medische studenten beperkt, apart te bekijken voor Brussel. "Er zijn meer Nederlandskundige huisartsen in Brussel nodig. We moeten meer studenten stage laten lopen in Brusselse ziekenhuizen. Degelijke en betaalbare logies voor hen moet een belangrijk onderwerp worden in de volgende legislatuur. En waarom geen Brusselpremie voor de zorgsector, zoals in het onderwijs?"

Naziha Dahmani en Khaira El Moatassim, allebei verpleegkundige in een Brussels ziekenhuis, lanceerden ideeën om de torenhoge werkloosheid in Brussel - vooral bij allochtonen, laaggeschoolden en langdurig werklozen - aan te pakken via tewerkstelling in de zorgsector. "Verzorgenden en verpleegkundigen wonen en werken onder hun kerktoren. Het is dus in Brussel dat we deze zorgverleners moeten rekruteren."

Om de heren en dames politici een handje te helpen, stelden de twee verpleegkundigen zelf al tien concrete oplossingen voor. Naast meer aandacht voor taal en allerlei vrijetijdsactiviteiten pleitten ze voor aangepaste en frequentere contacten tussen ouders en onderwijswereld. Daarnaast moet er een netwerk komen dat allochtonen stimuleert en ondersteunt bij het vinden van een 'duurzame' arbeidsplaats. Voorts willen ze voor iedereen dezelfde kansen op kwalitatief onderwijs. El Moatassim gaf een voorbeeld: "Verwijs allochtone meisjes niet te snel naar het beroepsonderwijs."

De debaters konden zich hier grotendeels in vinden. Jean-Luc Vanraes wist dat "allochtonen met bepaalde specialisaties vaak een baan niet krijgen wanneer ze in concurrentie komen, ook al hebben ze de juiste kwalificaties." Hij is voorstander van anonieme sollicitaties. Volgens Brussels gemeenteraadslid Bruno De Lille (Groen!) ligt het niet alleen aan het diploma, maar "dringt meer begeleiding naar dit soort beroepen zich op." Want het is niet makkelijk om werklozen om te scholen tot verpleegkundig personeel, zei hij. Elke Roex, Vlaams SP.A-volksvertegenwoordigster, gaf een ander voorbeeld. "In Anderlecht komt een groot woon- en zorgcentrum. Met geen van beide zorgopleidingen in Anderlecht zelf werd contact opgenomen. Daar moeten we bij de ontwikkeling van de andere woonzorgzones meer aandacht voor hebben." Voor Piet Deslé, woordvoerder van Lijst Dedecker, zijn taalpremies voor bedrijven die zelf de tweetaligheid opkrikken, als fiscaal voordeel het overwegen waard. Greet Van Linter, Vlaams Belang-gemeenteraadslid in Ganshoren, stelt dat "het Nederlands als tweede taal in het beroepsonderwijs verplicht moet worden. Allochtonen dienen zelf meer initiatief te nemen." Dat was dan bij dezen meer dan geslaagd.

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Politiek

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni