Brussel Deze Week 1000: Rik Jellema

In 1992 schetste Deze week in Brussel een uitgebreid portret van Groen!-gemeenteraadslid Rik Jellema, een in 1987 ingeweken Nederlander die zich meteen bij de eerste vermetele fietsers in deze stad voegde.

Vandaag peddelt Rik Jellema nog steeds vrolijk langs de files heen, wat volgens hem meteen het bewijs levert dat fietsen in Brussel toch niet zo gevaarlijk is als sommigen wel denken. Dankzij enkele ingrijpende veranderingen is fietsen in Brussel een stuk veiliger en comfortabeler geworden. "Niet alleen zijn de fietsen zelf er flink op vooruitgegaan, bovendien hebben de overheden nu meer oog voor de zwakke weggebruikers," vindt hij. "Kijk maar naar de openstelling van de eenrichtingstraten in beide richtingen voor fietsers. Een hele stap vooruit, waar we met de fietsersbond hard voor gewerkt hebben."

Zodra hij in Brussel kwam wonen, engageerde Jellema zich als 'actieve fietser'. Hij stond mee aan de wieg van Het Gruun Veloske, een vereniging die opkwam voor de rechten van de fietser, en die samen met enkele andere verenigingen de Fietsersbond is geworden. "Iedereen lachte toen nog met ons," herinnert Jellema zich. "Dat schetst het klimaat dat toen heerste. Het imago van de fietser is intussen gelukkig drastisch veranderd: terwijl ze vroeger bekeken werden als sukkelaars die zich geen auto konden veroorloven, rijden zelfs heel wat Europese ambtenaren op twee wielen naar hun werk. Als fietser moet je je niet meer zo verdedigen; de mensen begrijpen waarom iemand bewust voor een fiets kiest. Met de stijgende benzineprijzen zal dat begrip alleen maar groter worden."

Toch is er volgens Jellema nog heel wat werk voor de boeg: "Het fietsroutenetwerk bijvoorbeeld is een gebed zonder einde," zucht hij. "Het geraakt maar niet af, en intussen worden de bestaande stukken zo slecht onderhouden dat men bijna van nul moet herbeginnen. Dergelijke mobiliteitsaangelegenheden worden beter overgeheveld naar de bevoegdheid van het Gewest, want nu hangen fietspaden te veel af van de goede wil van de gemeenten en van ellenlange procedures. In de minder bevoorrechte wijken van Brussel wordt vreemd genoeg nog het minst gefietst, daar zou ik ook graag verandering in zien." Of er dan overal fietspaden moeten komen, weet Jellema niet. "Persoonlijk ben ik niet zo'n voorstander van fietspaden, ze geven zowel de fietser als de automobilist een vals gevoel van veiligheid. Voor wie de drempel om zich in het autoverkeer te storten te hoog is, zijn fietspaden wellicht wel nuttig."