Spanning om gsm-antennes

De gsm-antennes die Mobistar in de Roodebeeklaan wil plaatsen, zetten kwaad bloed bij buurtbewoners en scholen. Intussen neemt het aantal antennes in het Brussels Gewest fors toe.

Om met de gsm in gebouwen vlot bereikbaar te blijven, kan het niet anders. Hetzelfde om een film zonder al te lange wachttijd te downloaden op een smartphone of tablet. Het zijn twee praktische toepassingen waarom nieuwe gsm-antennes op het dak van een autobandengarage in de Roodebeeklaan, tegenover Colruyt, moeten komen. Dat zei een afgevaardigde van netwerkoperator Mobistar tijdens een overlegcommissie in het gemeentehuis waar het fiat voor het stedenbouwkundig dossier bediscussieerd werd.

Vroeger zorgden de antennes van de twee sites in de Reyerslaan samen met de site in de Kortenberglaan voor voldoende bereik, zo legde de man uit. Doordat de regelgeving strenger is geworden, stralen de antennes minder ver. Bijgevolg is een klein station nodig om de afstand te overbruggen. Het gebouw met de garage in de Roodebeeklaan, vijftien meter hoog, kan dat probleem oplossen.

Mobistar wou er niet op ingaan, maar de eigenaar van een gebouw zou hiervoor jaarlijks gemiddeld 5.000 à 7.000 euro opstrijken. Of de deal gesloten wordt, moet nog blijken, want dit is al het ‘vierde of vijfde’ gebouw waarmee de netwerkoperator in zee wil. Mobistar, dat ‘minstens twee jaar nodig’ heeft om een dergelijk dossier te voltooien, zegt dat veel deals afspringen omdat mensen angst hebben voor (de straling van) antennes.

Bob Nyssen en Kris Keymolen kennen dat gevoel. Het koppel woont in een stijlvol rijhuis in de Opaallaan, net achter de garage. Samen met meer dan 500 andere buurtbewoners en personeel van naburige scholen en crèches tekenden ze een petitie tegen het project.

Nyssen (zonder gsm) en Keymolen (met gsm) halen daarvoor een resem problemen aan. Volgens hen zou het stedenbouwkundig dossier onder meer gemanipuleerde foto’s, maar ook onvolledige en foutieve informatie bevatten. Ruimer bekeken is het ‘onverantwoord’ om antennes dicht bij woningen te plaatsen. Esthetisch vinden ze het zeker niet.

Maar er spelen ook persoonlijke motieven. Hun slaapkamer bevindt zich op ruwweg acht meter afstand van de antennes. Zal hun Bed and Breakfast nog evenveel klanten lokken? Daalt hun nog te bebouwen grond in waarde? En alsof dat nog niet voldoende is, gaan hun twee zonen naar een van de vier naburige scholen. Hoe gevoelig zijn zij aan straling? En wat met de baby’s in de crèches in de buurt? Op basis van deze informatie stuurt de gemeente in de volgende dagen een advies naar het Gewest, dat de stedenbouwkundige vergunning al dan niet toekent.

Dit buurtprotest verrast Benoît Willocx niet. Bij Leefmilieu Brussel is hij directeur milieuvergunningen. Willocx zag het aantal sites met gsm-antennes van de vier netwerkoperatoren samen stijgen van 1.000 (in 2010) naar 1.350 eind vorig jaar. Te weten: een site telt één of meerdere antennes. Nu de ordonnantie is goedgekeurd om ruimte te geven voor antennes met 4G, is het wachten op het uitvoeringsbesluit en de daarop volgende buurtprotesten van ongeruste burgers.