Sportcolumn David Steegen: Grandeur

David Steegen
© Brussel Deze Week
03/04/2009
De tv-rechten van de prestigieuze Champions League en Europa League (de vernieuwde Uefa Cup) zijn beschikbaar vanaf volgend seizoen. De organisatie van die verkoop is doeltreffend professioneel.

Twee assertieve bonzen van het internationaal marketingagentschap Team, dat belast is met de commerciële exploitatie van beide voetbalcompetities, ontvangen ons, mijn baas en ik, in een grote vergaderzaal van een presti­gieus hotel aan het Jourdanplein in Etterbeek. De afspraak is om negen uur. Ik kom van Ganshoren en doe veertig minuten over een afstand van 5,7 kilometer. Metro en bus waren geen optie, omdat ik mijn wagen nodig heb om naar Boussu te rijden. Mijn baas heeft zijn woonplaats (Antwerpen) twee uur eerder verlaten en komt net op tijd aan. Die Lange Wapper mag per direct doorgetrokken worden naar Brussel. Of iets anders, helikopters, ecotreinen, een via­duct, wat dan ook, als we maar beter kunnen bewegen.

Na de miserie van de file begint de ergerlijke queeste naar kleingeld voor de parkeermeter. Ik ga wat kauwgum kopen in een buurtwinkel, want de norse caissière wil mijn bankbiljet niet wisselen. De student voor mij is vergeten twee bananen te wegen en moet van de zuurpruim helemaal terug. De aangroeiende rij wachtenden mort. Bruxelles, terre d'accueil?
We komen net op tijd aan. Bij het betreden van de vergaderruimte ben ik plots weer twaalf jaar. Posters, op ware grootte, van Juninho, het wonderkind van Olympique Lyon, en van de godvrezende wereldster van AC Milan, Kaká, sieren de wanden. Elke belangstellende zender wordt individueel ontvangen. Niets wordt aan het toeval overgelaten. Veel ruimte voor onderhandelingen is er niet. Op de indrukwekkende vergadertafel liggen tientallen officiële Cham­pions League-ballen. Zouden we er eentje krijgen? Centraal staan twee replica's van de Europa League- en de Cham­pions League-bekers. Straks, bij het verlaten van de zaal, zal ik vragen of ik ze even mag aanraken.
Drie grote schermen ondersteunen de presentaties. Een filmpje met acties van de beste voetballers van de wereld, verklaringen van supporters uit alle windstreken, prachtige beelden van de mooiste sta­dions - we krijgen een bloemlezing van Europees topvoetbal over ons heen.

Brussel is nergens te ontwaren. Waarom ook? Dit jaar nam geen enkele Belgische club deel aan de Champions League. In de Uefa Cup doen we het beter. Zulte Waregem (jawel), RSC Anderlecht en Standard overwinterden in de vorige edities. Ik heb in een van de filmpjes een vluchtig beeld van een Anderlecht-speler gezien en was dat, in een flits, niet Jovanovic van Standard?

Ook de dag dat we een finale mogen organiseren, is ver weg. Geen modern stadion die naam waardig... De G14, het ter ziele gegane genootschap van de veertien rijkste clubs van Europa, zat vroeger in Brussel. Het enige wat nog overblijft, is een vertegenwoordiger van de Uefa die fulltime lobbyt bij de EU.
"Waar moeten we tekenen?" fluister ik mijn baas toe. We nemen afscheid en verlaten het hotel. We zijn onder de indruk van zoveel beroepsernst. Op het zonvergoten Jourdanplein praten we na. Ik ben nog net op tijd om de zure parkeerwachter in te halen die klaarstaat om een boete uit te schrijven - ik ben zes minuten te laat. Brussels mist soms grandeur.

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Sport

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni