Pedro Almodóvar verwijst in Dolor y gloria volop naar zijn eigen leven en werken. Net als in Fellini’s 8½ komt een gelauwerde filmregisseur niet meer aan film toe, zondert zich af en haalt dierbare jeugdherinneringen op.
Almodóvar leende zijn appartement, schilderijen, kwaaltjes, kleren en kapsel aan het door Antonio Banderas vertolkte hoofdpersonage. De film verhaalt hoe er weer licht in de duisternis komt door zich te verzoenen met het verleden en neer te leggen bij de onvermijdelijke wisselwerking tussen fictie en werkelijkheid, werk en privé, pijn en glorie.
Almodóvar mag dan zeventig worden, zijn vertelkunst, kleurgebruik en stijlgevoel zijn ongehavend. 8½ op tien.
Lees meer over: Brussel, Film, Pedro Almodóvar, Antonio Banderas
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.