De Modelwijk in Laken is wel vaker het decor voor een film of serie. De camera is dol op de symmetrische woontorens, de patronen van gangen en trappen en de ruwe schoonheid van beton.
Maar in het door de filmfestivals van Gent en Londen opgepikte debuut van regisseurs Timeau De Keyser en Pieter Dumoulin is de Modelwijk veel meer dan een decor. Ze filmen het hier en nu zonder zich te verliezen in sociologie.
Aan een ingewikkelde plot verspillen ze geen tijd. De jonge Jimmy krijgt een postpakket dat bedoeld is voor een vrouw in een van de andere blokken. Haar dat pakket bezorgen wordt een even concreet als heroïsch avontuur.
Het is maar een smoes om hun hoofdrolspeler te filmen, maar ook de wereld waarin hij zich bevindt. Eerst is dat de Modelwijk, daarna de metro. Brusselaars herkennen het alledaagse en toch is het dreigend en filmisch. Straf.
Er zijn nog werkpunten – de film loopt af met een sisser en hier en daar wringt het lage tempo wat – maar deze regisseurs hebben bewezen dat ze een visie op cinema hebben. Dat is vaak meer waard dan een groot budget of een complex scenario.
Lees meer over: Brussel, Laken, Film, Etangs Noirs, Timeau De Keyser, Pieter Dumoulin, Modelwijk
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.