De Fanfaar is doodverklaard, Fleddy Melculy springlevend. Dansen op Nirvana is er op de tweede editie van Fleddypalooza niet bij. Beuken op Belgische metal des te meer.
Fleddy Melculy (midden): 'Ik combineer metal en humor'
Fleddypalooza: beuken op Belgische metal
Op de affiche staan nog altijd bands die wij zelf de moeite vinden en die nieuw werk uitbrengen,” zegt Fleddy Melculy-brulboei Jeroen Camerlynck. Na vijftien jaar heeft hij zijn Nederlandstalige rockband De Fanfaar opgedoekt om zich volledig te kunnen toeleggen op zijn succesvolle metalcomedygezelschap. Op de huidige single ‘Ik ben kwaad’ vraagt de zanger zich af hoe het komt dat wanneer hij naar de winkel gaat alle gepensioneerden daar ook zijn. Het zijn zulke politiek incorrecte maar herkenbare ergernissen, waarvan je meteen doorhebt dat het maar om te lachen is, die ook straks in de AB zullen inslaan als een bom.
Passen jullie voor de gelegenheid jullie set aan?
jeroen camerlynck: Ja, we diepen enkele oude tracks op die we al anderhalf jaar niet meer hebben gespeeld, en het wordt sowieso een langere set dan op Graspop. Ook de intro van De Kerk van Melculy, waarmee we onze clubtour begonnen, is gesneuveld.
Ik vernam via de sociale media het overlijden van De Fanfaar. Bands die aankondigen dat ze ermee stoppen, spelen tegenwoordig nog een reeks afscheidsconcerten. Gaan jullie dat ook doen?
camerlynck: Nee, we hebben alle boekingen voor de komende zomer geannuleerd, en ik denk ook niet dat er nog een laatste show komt, omdat de zin en de tijd er simpelweg niet meer zijn. Iedereen is bezig met andere zaken.
Het mag dan oudezakkenpraat zijn, ik zie geen bands als Sepultura, Korn, Pantera of Napalm Death opstaan. Niet alles wat nu verschijnt, is kak, maar het verrast me niet meer.
Op de laatste single van De Fanfaar zing je: “The nineties were so much better.” Gold dat ook voor de metal?
Camerlynck: Natuurlijk! De platen waarmee je bent opgegroeid, blijven aan je kleven. Het mag dan oudezakkenpraat zijn, ik zie geen bands als Sepultura, Korn, Pantera of Napalm Death opstaan. Niet alles wat nu verschijnt, is kak, maar het verrast me niet meer.
De Kerk van Melculy bereikte in de week van de release meteen de eerste plaats in de Ultratop. Wie hebben jullie daarvoor moeten omkopen?
Camerlynck: (Lacht) Geen idee. Ons debuut Helgië bleef steken op twee en daar was onze platenfirma heel teleurgesteld over, terwijl ik dacht: komaan gasten, dat is toch al keigoed! Pas een jaar later vroeg ik waarom ze daar wakker van lagen. Bleek dat we de allereerste Belgische band hadden kunnen zijn die meteen op één in de albumlijst binnenkwam. Een week later ging Bazart met die eer lopen.
Ja, lap. Wat vindt Urbanus, die jullie met De Fanfaar begeleidden, trouwens van je move naar metal?
Camerlynck: Hij is helemaal mee. Hij was ook een van de eersten die snapte waarom Fleddy Melculy zo snel werd opgepikt. Bij De Fanfaar gebruikten we veel meer metaforen, Fleddy is hapklaar. Urbanus zei me dat je het de mensen niet te ingewikkeld moet maken. Gewoon zeggen waar het op staat, en voilà. Bij Fleddy combineer ik bovendien twee zaken die dichter bij mezelf aanleunen, metal en humor. Ik heb jarenlang in metalbands gezeten, en als je bij de hond slaapt… dan krijg je zijn vlooien.
> Fleddypalooza
20/1, 16.00, Ancienne Belgique
Lees meer over: Brussel, Muziek, AB, fleddypalooza, Fleddy Melculy
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.