The Music Village, jazzclub naar Londens voorbeeld

Al vier jaar trakteert The Music Village zijn bezoekers op appetijtelijke porties jazz, blues, folk, klassiek en chanson. Twee eeuwenoude panden bieden een uitstekende locatie voor optredens van artiesten uit alle windstreken.

The Music Village, op een boogscheut van de Grote Markt, zit nu in zijn vijfde seizoen. Een harmonieus straatbeeld met oude gerenoveerde voorgevels typeert de omgeving. Binnen heerst een ontspannen, warme sfeer. Lage tafeltjes en oude, comfortabele stoelen nodigen de mensen uit om een babbeltje te slaan, iets te eten en te genieten van de live muziek.

De eigenaar, Paul Huygens, en zijn medewerker Luc Schrijvers staan ons te woord. Voor we aan het gesprek beginnen, mept Huygens een vlieg uit de lucht. "This was your last concert," zegt hij smalend.

Paul Huygens, een humoristische man van gemiddelde leeftijd, runt de zaak inmiddels vier jaar. "In het begin was hier niets. Het was een ruïne. Geen gas, elektriciteit of water. We hebben alles zelf gedaan. Vroeger heeft hier nog een ijzerwinkel gezeten. Voor we hier kwamen, heeft het een hele tijd leeg gestaan."

Limburgse Brusseleer
Luc Schrijvers is afkomstig uit het Limburgse Peer. Na een tijdje in Londen te hebben gewoond, verhuisde hij naar Brussel. Sinds ander­half jaar werkt hij als vrijwilliger mee in The Music Village. Hier vindt hij zijn smaak terug en draagt hij met plezier zijn steentje bij aan de bruisende muziekscene in hartje Brussel.

De twee mannen halen herinneringen op aan hun kennismakingsgesprek. Paul Huygens: "Luc kwam hier binnen, en hij stelde mij de vraag: 'Ik ben Nederlandstalig en homoseksueel. Hebt u daar een probleem mee?' Waarop ik zei: 'Ik ben Franstalig en heteroseksueel. Wat is uw vraag?'"
(...)

Paul Huygens richtte de club in september 2000 op. Voordien was hij actief in de marketingsector. Hij is intussen al een hele tijd thuis in de wereld van de jazzmuziek. Voor zijn werk moest hij meermaals naar grote internationale steden. Tijdens die reizen heeft hij de zeldzame jazzclubs niet aan zijn neus voorbij laten gaan.

En dat is ook te merken aan het prachtige interieur. Huygens heeft eerst goed rondgekeken voordat hij aan de inrichting begon. "Het interieur is beïnvloed door de Ronnie Scott's in Londen. Het is heel mooi om hier met een vriendinnetje te komen. Gezellige atmosfeer, cosy en vriendelijk.

We hebben hier ook nog nooit politie over de vloer gekregen, in vier jaar tijd. Bij de deur staan heel vriendelijke meisjes, geen portier van tweehonderd kilo. Dames komen hier ook zonder probleem in hun eentje. Het is veilig, vriendelijk, van een certain niveau. Niet luxueus, maar bon, de toiletten ruiken niet."
(...)

Zonder secretaresse
Paul Huygens neemt sinds anderhalfjaar ook de programmering volledig voor zijn rekening. Zijn baan heeft hij opgezegd, opdat hij fulltime met de club bezig kan zijn. Op eigen houtje gaat hij op zoek naar internationale musici. Af en toe onderbreekt hij het gesprek om snel een soundcheck te doen voor het komende optreden. "Ik ben hiermee bezig van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. En mijn pc is mijn secretaresse. Als mijn pc niet werkt, dan betekent dat een staking van mijn personeel," zegt hij, en hij giert het uit.
(...)

Paul Huygens benadrukt dat hij er niet alleen veel tijd, maar ook veel geld in steekt. "It's a tough job. Onze muzikanten zijn niet de goedkoopste. Op subsidies hoeven we niet te rekenen. We leven van de entree en van de bar." Hij staat even recht om zijn lege broekzakken te tonen.

Ondanks de moeilijke omstandigheden om een club als deze te runnen, loopt de man constant rond met een brede glimlach. Hij lijkt een beetje op Steve Stevaert. Alleen lacht Paul Huygens, anders dan de meeste politici, niet om stemmen te ronselen. De klanten komen voor hem op de eerste plaats. "Ik werk eerst en vooral voor de mensen in de zaal, dan voor de artiesten op het podium, en dan voor mezelf. Ik vind dat niet meer dan normaal. Ze betalen ervoor, en ik denk dat ze krijgen wat ze willen."

The Music Village, Steenstraat 50, 1000 Brussel