Bâtard Festival: bastaard op pootjes

Bâtard is het jaarlijkse festival voor jonge internationale makers in de podiumkunsten. Nu ja, 'podium': in de compleet vernieuwde formule van Bâtard verlaten de artiesten meer dan ooit de platgetreden scène.

De ploeg van Bâtard trekt dit jaar radicaal de kaart van duurzaamheid, engagement, zelforganisatie en lokale inbedding. Artistiek leider Dries Douibi stond op de editie van vorig jaar nog als artiest op het festival en formuleerde nadien enkele bedenkingen bij zijn ervaringen in een brief aan Bâtard. Hij dacht dat het misschien goed zou zijn als de jonge artiesten meer betrokken zouden zijn bij de dramaturgische aanpak, financiën, productie en communicatie.

Daarop werd hij prompt tot artistiek leider gebombardeerd en begon een ingrijpend vernieuwingsproces dat communicatieverantwoordelijke An Vandermeulen ons toelicht: "Onze internationale oproep aan jonge artiesten legde dit keer echt de nadruk op die elementen van duurzaamheid, zelforganisatie, engagement en lokale context. Op basis daarvan hebben we ook het tiental kunstenaars en collectieven uit de vele inzendingen geselecteerd. In de zomer heeft die hele groep al een week samen gezeten om het festival vorm te geven. Zo wordt het Bâtard-festival voor de kunstenaars veel meer dan een driedaagse prospecteergelegenheid voor programmatoren. We hebben de hele opbouw van het festival herdacht en proberen aan te passen aan de noden van de kunstenaars. Op drie dagen beleeft het publiek eigenlijk drie verschillende festivals. De kunstenaars hebben zich verdeeld in drie groepen die telkens een frame hebben gegeven aan één dag. Het publiek kiest niet meer uit een menu of parcours zoals vroeger, het maakt elke avond van begin tot einde mee."

Magazine
Op woensdagavond heeft de opening plaats met een concert en de lancering van TOOP, een nieuw magazine over de verbeelding en utopieën van jonge makers. Een dag later vertrekt vanuit meeting point de Beursschouwburg een heuse voetmars naar de Europawijk. Vandermeulen: "Voor die avond vragen we maar één symbolische euro, maar het publiek heeft wel een kleine participerende rol, omdat we in de Europawijk misschien nog wat zullen improviseren. We nemen al het materiaal dat we nodig hebben gewoon zelf mee op onze wandeling van de Beursschouwburg naar ginder. Vrijwilligers uit het publiek zullen dus bijvoorbeeld de beamer moeten dragen. Michiel Vandevelde, een danser die van P.A.R.T.S. komt, neemt zijn tent mee - A space for ideas and action - en die bouwen we met het publiek ter plekke op voor zijn performance. Alexander Nieuwenhuis laat een tekst voorlezen die hij voor het festival geschreven heeft. Nina de Vroome wou ginds graag de film I love money van Johan van der Keuken tonen, en er is nog veel meer."

Dag twee verloopt gelijksoortig maar wel in het centrum. Toeschouwers krijgen een stadsplan met locaties en uren (allemaal gedrukt op de achterkant van de hergebruikte festivalaffiches) en vinden zo hun weg naar publieke performances van Karl Philips, die creatief is met reclamewagens en reclamepanelen, van een Zweeds-Pools-Belgisch collectief dat in een galerie taalbarrières sloopt, en van Heleen Van Haegenborgh die een zeventiende-eeuwse partituur van Jean-Philippe Rameau naar haar hand zet. Op dag drie wordt de Beursschouwburg binnenstebuiten gekeerd door Pamina de Coulon, Fleur Ordoukhani en Ahmed Khaled.

Bâtard
wanneer: 25 > 27 oktober 2012
waar: verschillende locaties
meeting point: Beursschouwburg, A. Ortsstraat 20-28, Brussel, www.batard.be