Jamila Zbanic over Na putu
Voor wie eraan twijfelde: Jasmila Zbanic is geen eendagsvlieg. De Bosnische regisseur won in 2006 vrij onverwacht de Gouden Beer op het Filmfestival van Berlijn, maar bevestigt nu haar talent met Na putu (On the path). Opnieuw verbindt ze een groter, actueel thema en de toestand in Bosnië aan een zeer concreet verhaal zonder dat het geforceerd overkomt.
Azabal: ' ‘Mijn vrijheidsdrang is te groot om alleen maar in de Franse cinema te werken’
Dat Lubna Azabal een van onze beste, dapperste en meest gevraagde actrices is lijken André Téchiné, Tony Gatlif en Ridley Scott beter te weten dan wijzelf. Straks zien we haar in een Shakespeare-verfilming van Ralph Fiennes. Vanaf vandaag kunt u haar hartverscheurende vertolking bewonderen in Incendies. “Mij moet je niet vragen om tien dagen niets te doen. Ik moet kunnen bewegen.”
Annette Bening op Oscarkoers
Ze werd al drie keer genomineerd (The Grifters, American Beauty en Being Julia) maar won nog nooit een Oscar. Dit jaar wordt Annette Bening (52) vast opnieuw genoemd. Ze schittert in twee films: in Mother and child is ze een vrouw die treurt om de baby die ze als jong meisje moest afstaan, en in The kids are all right vormt ze met Julianne Moore een lesbisch koppel dat onder druk komt te staan wanneer de kinderen contact opnemen met de spermadonor van weleer.
Homme au Bain
Voyeuristische volksverlakkerij!! Pretentieuze zelfbevlekking! Meerdere Franse filmjournalisten zijn niet mals voor de nieuwste film van Christophe Honoré. Vreemd, want eigenlijk maakte de onderschatte regisseur (Dans Paris, Les chansons d'amour) met twee keer niks een film die honderden veel duurdere projecten overklast.
Avant-première van Pulsar in Strombeek
Zuchten is niet verboden. Het was tien jaar wachten op de tweede langspeelfilm van Alex Stockman. Op 19 januari komt die in de zalen. Randbewoners en ongeduldigaards kunnen op 11 januari in CC Strombeek al naar de avant-première in aanwezigheid van de regisseur.
Tuesday, after Christmas (Marti, dupa Craciun)
Verbluffend naturalistisch acteerwerk, foutloze dialogen, uitgekookte lange opnames en een heldere, onverbiddelijke analyse van de situatie? Dat moet het werk van een Roemeen zijn. Radu Muntean is een waardige collega van Cristian Mungiu, Cristi Puiu en Corneliu Porumboiu. Een mooier compliment kunnen we niet bedenken.
