EXPO: Matthieu Ronsse

Twee jaar nadat hij kampeerde bij Almine Rech Gallery slaat Matthieu Ronsse opnieuw toe. Met veel techniek, durf en een hang naar iconoclasme.

Net zoals op zijn vorige expo pakt Matthieu Ronsse uit met schilderijen waar een donkere, decadente sfeer uit spreekt. En zoals wel vaker laat Ronsse zijn technische vaardigheden clashen met een hang naar iconoclasme. Zo laat hij opnieuw zijn verf rijkelijk druipen boven zijn uitgekiende composities en durft hij nog steeds zijn canvas te doorboren of verscheuren. In zijn schilderkunstige waanzin gebruikt hij zowat alle dragers die hij tegenkomt: van uitgescheurde pagina's uit De Morgen tot een houten tafel of een stuk zwart textiel. Een gestileerd schilderij van een paard tegen een zwarte achtergrond illustreert dan weer hoe hij met een paar trefzekere lijnen een expressieve compositie kan neerzetten in de stijl van de oude meesters. Maar tegelijk slaat hij met deze expo ook een nieuwe weg in. Zo toont hij een aantal abstracte schilderijen waarin hij speelt met materie en textuur. In Self in bed verwerkt hij onder meer pleister. Het getuigt van durf dat hij zich wil vernieuwen, maar wij zijn toch meer te vinden voor zijn oudere werk.

Naast de expo van Ronsse kan je ook nog die van Jean-Baptiste Bernadet meepikken, die werd verlengd. In een lege, grote ruimte toont hij een muur van twaalf schilderijen als één ruimtelijke installatie. Die zijn uitgevoerd in een impressionistische toets in opvallend felle en zinderende tinten. Als een herziene en eigentijdse versie van Monet. Een aanrader!

Matthieu Ronsse: Memorabilia & Jean-Baptiste, Bernadet: So Far, So Close, > 30/7, Almine Rech Gallery